• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أَیّان (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: أَیّانَ‌ (لغات‌قرآن).


أَیّان (به فتح الف و تشدید یاء) از واژگان قرآن کریم به معنای کی و کدام وقت است.



أَیّان به معنای کی و کدام وقت است و آن سؤال است از زمان آینده و نزدیک و به معنی متی است‌.


به مواردی از أَیّان که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - اَیَّانَ‌ (آیه ۲۱ سوره نحل)

(وَ ما یَشْعُرُونَ‌ اَیَّانَ‌ یُبْعَثُونَ)
«نمی‌دانند کدام وقت برانگیخته می‌شوند»


۲.۲ - اَیَّانَ‌ (آیه ۶ سوره قیامت)

(يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ)
«می‌پرسد روز قیامت کی است»


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۵۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۰۳.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۲۱۱.    
۴. نحل/سوره۱۶، آیه۲۱.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۳۲۳.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۲۲۰.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۲۴۱.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۵۴۷.    
۹. قیامت/سوره۷۵، آیه۶.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۶۶.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۰۵.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۱۰۱.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۹۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ایان»، ج۱، ص۱۵۲.    






جعبه ابزار