لغت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لغت صوتی است که هر قوم از اغراض خویش تعبیر می‌کنند.
اصل این کلمه «لغوة» بر وزن ـ فعلة ـ است و برخی گفته اند که اصل آن «لغی» یا «لغو» می باشد. در هر صورت «تا» را بجای
حرف محذوف نهاده اند.
و برخی چون شادروان
دهخدا معتقدند که ریشه آن
کلمه لگس Logos می باشد که یک واژه یونانی است.
لغت را چنین
تعریف کرده اند: «هی اصوات یعبر بها کل قوم عن اغراضهم».
یعنی لغت صوت یا اصواتی است که هر قوم بدان از اغراض خویش تعبیر نمایند.
و به عبارت دیگر لغت لفظی است که برای معنایی
وضع شده باشد.
و یا
کلامی است که در میان افراد هر قومی متداول و مصطلح است.
و یا چنان‌که خواجه
خواجه طوسی در
اساس الاقتباسمی نویسد: لغت
الفاظی را گویند که تعلق به قومی خاص دارد و مشهور مطلق نبود مانند معربات در تازی و لغات قبائل.
و گاهی لغت بر جمیع اقسام علوم عربیه اطلاق می شود.
جابری عرب‌لو، محسن، فرهنگ اصطلاحات فقه فارسی، ص۱۵-۱۶.
