یُدْحِضُوا (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یُدْحِضُوا: (لِیُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ) «یُدْحِضُوا» از مادّه
«ادحاض» به معنای «ابطال و زائل» کردن است و در اصل از مادّه
«دحض» به معنای «لغزش» گرفته شده است.
(وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ وَيُجَادِلُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالْبَاطِلِ لِيُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ وَاتَّخَذُوا آيَاتِي وَمَا أُنذِرُوا هُزُوًا) (ما
پیامبران را، جز
بشارت دهنده و
انذار كننده، نمى‌فرستيم؛ امّا
کافران همواره با سخنان
باطل مجادله مى‌كنند، تا به گمان خود،
حق را بوسيله آن از ميان بردارند. و آياتم و هشدارها را به
استهزا گرفتند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: اين آيه
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) را تسليت مى‌دهد كه از انكار منكرين ناراحت نشود، و از
اعراض آنان از
ذکر خدا تنگ حوصله نگردد، زيرا وظيفه رسولان به جز بشارت و انذار نيست، و غير از اين مسئوليتى ندارند، بنا بر اين در اين
آیه انعطافى به مطلب ابتداى سوره است كه مى‌فرمود:
(فَلَعَلَّكَ باخِعٌ نَفْسَكَ عَلى آثارِهِمْ إِنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَدِيثِ أَسَفاً) و نيز نوعى تهديد كفار است در برابر استهزايشان. كلمه: دحض به معناى هلاكت و كلمه: ادحاض به معناى هلاك كردن و ابطال است، و كلمه: هزؤ به معناى استهزاء، و مصدر به معناى اسم مفعول است، و معناى آيه روشن است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یُدْحِضُوا»، ص۶۴۱.
