• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یَعْرِفون (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





یَعْرِفون: (کَما یَعْرِفونَ اَبْناءَهُمْ)
یَعْرِفون: از مصدر «عرفان» به معنی «شناختن» است و به عبارت دیگر به معنی یافتن حقایق اشیاء به طریق کشف و شهود است.
آیه مورد بحث می‌گوید:
«کسانی که به آن‌ها کتب آسمانی داده‌ایم، پیامبر را همچون فرزندان خود می‌شناسند...» (کَما یَعْرِفونَ اَبْناءَهُمْ)
مقصود، علمای اهل کتابند که پیامبر اسلام را به خوبی می‌شناسند و نام و نشان و مشخصات او را در کتب مذهبی خود خوانده‌اند، ولی گروهی از آنان سعی دارند آگاهانه حق را کتمان کنند، هرچند گروهی از آن‌ها با مشاهده این نشانه‌های روشن، اسلام را پذیرا گشتند، چنان که از عبداللّه بن سلام که از علمای یهود بود و سپس اسلام را پذیرفت نقل شده که می‌گفت: «من پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را بهتر از فرزندم می‌شناسم.»



به موردی از کاربرد یَعْرِفون در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - یَعْرِفون (آیه ۱۴۶ سوره بقره)

(الَّذینَ آتَیْناهُمُ الْکِتابَ یَعْرِفونَهُ کَما یَعْرِفونَ اَبْناءهُمْ وَ اِنَّ فَریقًا مِّنْهُمْ لَیَکْتُمونَ الْحَقَّ وَ هُمْ یَعْلَمونَ)
(کسانی که کتاب آسمانی به آنان داده‌ایم، او (پیامبر) را همچون فرزندان خود می‌شناسند؛ ولی جمعی از آنان، حق را در حالی که از آن آگاهند کتمان می‌کنند.)

۱.۲ - یَعْرِفون در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
ضمیر در (یعرفونه) به رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بر می‌گردد، نه به کتاب، چون این معرفت را تشبیه کرده به معرفت فرزندان و این تشبیه در انسان‌ها درست است، نه اینکه کتاب را تشبیه به انسان کنند، هرگز کسی نمی‌گوید: فلانی این کتاب را می‌شناسد، همانطور که پسر خودش را می‌شناسد، علاوه بر اینکه سیاق کلام که درباره رسول خدا و وحیی که تحویل قبله به او است، اصلا ربطی به کتاب اهل کتاب ندارد، پس معنای جمله این است: که اهل کتاب پیامبر اسلام را می‌شناسند، آن طور که بچه‌های خود را می‌شناسند، به خاطر اینکه تمامی خصوصیات آن جناب را در کتب خود دیده‌اند، ولی با این حال طائفه‌ای از ایشان عالما عامدا معلومات خود را کتمان می‌کنند.

۱. بقره/سوره۲، آیه۱۴۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۶۰.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۵، ص۹۶.    
۴. بقره/سوره۲، آیه۱۴۶.    
۵. رشید رضا، محمد، تفسیر المنار، ج۲، ص۱۷.    
۶. رازی، فخرالدین، تفسیر کبیر، ج۴، ص۱۱۰.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۱، ص۴۹۹.    
۸. بقره/سوره۲، آیه۱۴۶.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۲۳.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۴۹۱.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۳۲۶.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۱۰۸.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۴۲۳.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یَعْرِفون»، ج۳، ص۱۵۳.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره بقره | لغات قرآن




جعبه ابزار