یَصْدُرُ (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یَصْدُرُ: (یَوْمَئِذٍ یَصْدُرُ النَّاسُ) «یَصْدُرُ» از مادّه
«صَدْر» (بر وزن صبر) به معنای
خارج شدن شتران
از آبگاه است که به صورت انبوه و هیجان زده بیرون میآیند، به عکس
«ورود» که به معنای داخل شدن آنها در آبگاه است و در اینجا
کنایه از خروج اقوام مختلف
از قبرها و آمدنشان در
محشر برای
حسابرسی است.
این احتمال، نیز داده شده: منظور خروجشان
از محشر، و حرکت به سوی جایگاهشان در
بهشت و
دوزخ است. معنای اول، با
آیات گذشته تناسب بیشتری دارد.
(يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِّيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ) (در آن روز مردم بصورت گروههاى پراكنده
از قبرها
خارج مىشوند تا اعمالشان به آنها نشان داده شود.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: مراد
از صادر شدن مردم در
قیامت با حالت
تفرقه ، برگشتن آنان
از موقف حساب به سوى منزلهاشان كه يا بهشت است و يا آتش مىباشد، در آن روز اهل سعادت و
رستگاری از اهل شقاوت و هلاكت متمايز مىشوند، تا اعمال خود را ببينند، جزاى اعمالشان را نشانشان دهند، آن هم نه
از دور، بلكه داخل در آن جزايشان كنند، و يا به اينكه خود اعمالشان را بنا بر
تجسم اعمال به ايشان نشان دهند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «'یَصْدُرُ»، ص۶۵۰.