• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یَحْموم (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: یَحْموم (قاموس قرآن (جلد ۲))
مقالات مرتبط: یحموم (لغات‌قرآن)، دُخان (مفردات‌نهج‌البلاغه)، دخان.


يَحْموم (به فتح یاء و سکون حاء)، از واژگان قرآن کریم به معنای دود است.


يَحْموم
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۱۸۴.    
[۲] ابن فارس، احمد، معجم مقائیس اللغة، ج۲، ص۲۳.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۵۰.    
به معنی دود است.

(وَاَصْحابُ الشِّمالِ ما اَصْحابُ الشِّمالِ)(فِی سَمُومٍ وَ حَمِیمٍ‌)(وَ ظِلٍّ مِنْ‌ یَحْمُومٍ‌)
[۴] واقعة/سوره۵۶، آیه۴۱-۴۳.    
[۵] طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۱۹، ص۱۲۴.    
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۱۴.    
[۷] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۹، ص۳۶۸.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۶۱.    
صحاح آن را دود
[۹] جوهری، اسماعیل بن حماد، صحاح تاج اللغة، ج۵، ص۱۹۰۶.    
و قاموس هر شی‌ء سیاه گفته است.
[۱۰] فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۴، ص۱۰۱.    
در اقرب الموارد دود و هر شی‌ء سیاه آمده،
[۱۱] شرتونی، سعید، اقرب الموارد.
راغب و طبرسی شی‌ای که از سوختن پیه به وجود آید معنی کرده‌اند.
[۱۲] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۵۵.    
[۱۳] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۹، ص۳۶۷.    
راغب علّت تسمیه آن را حرارت شدید و یا سیاهی که در آن هست احتمال می‌دهد.
[۱۴] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۵۵.    
معنی‌ آیه چنین است: «اصحاب شمال چه اصحاب شمال؟ در آتشی نافذ و در آب جوشانند و در سایه‌ای از دود غلیظ.»

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۱۸۴.    
۲. ↑ ابن فارس، احمد، معجم مقائیس اللغة، ج۲، ص۲۳.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۵۰.    
۴. ↑ واقعة/سوره۵۶، آیه۴۱-۴۳.    
۵. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۱۹، ص۱۲۴.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۲۱۴.    
۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۹، ص۳۶۸.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۶۱.    
۹. ↑ جوهری، اسماعیل بن حماد، صحاح تاج اللغة، ج۵، ص۱۹۰۶.    
۱۰. ↑ فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۴، ص۱۰۱.    
۱۱. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد.
۱۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۵۵.    
۱۳. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۹، ص۳۶۷.    
۱۴. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۵۵.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «یحموم»، ج۲، ص۱۸۴-۱۸۵.    




جعبه ابزار