یوسف بن عبدالرحمان فهری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یوسف بن عبدالرحمان فهری، از فرماندهان اواخر دوره
بنی‌امیه بود که حکومت
اندلس را بدست گرفت. او سرانجام به
سال ۱۴۳ ق در جنگ با
عبدالرحمان بن معاویه اموی کشته شد.
یوسف بن
عبدالرحمان بن حبیب بن ابی‌عبیدة بن
عقبه بن نافع فهری قرشی، یکی از فرماندهان زیرک و دانا بود. بعد از آن که پدرش عبدالرحمان از اندلس به افریقا رفت، او در اندلس ماند. پس از درگذشت
ثعلبه بن سلامه عاملی با توافق
یمانیان و
مضریان در
سال ۱۳۰ ق به حکومت اندلس رسید.
برخی از امیران در سرقسطه، برعلیه او شوریدند. یوسف همراه
صمیل بن حاتم که از دوستانش بود، برای سرکوب شورش حرکت کرد و در این هنگام و در غیاب او عبدالرحمان بن معاویه اموی وارد اندلس شد. یمانیان و دوستداران
بنی‌امیه، گرد او جمع شدند. یوسف به همراه صمیل سریعاً به اندلس بازگشت تا در برابر وضعیت جدید ایستادگی کند.
دو گروه در نزدیکی روستای «مصاره» در روز
عید قربان سال ۱۳۸ ق با هم روبرو شدند. در میان دو گروه، رود «وادی الکبیر» قرار داشت. عبدالرحمان اموی همراه لشکرش از پل گذشت و بر لشکر یوسف و صمیل یورش برد. آن دو از صحنه جنگ گریخته و عبدالرحمان وارد قرطبه شد. یوسف و صمیل در پی استیلای بر قرطبه برآمدند، اما شکست خوردند. یوسف کشته و صمیل دستگیر شد. عبدالرحمان بن معاویه، وی را در قرطبه زندانی کرد، اما چون دریافت که صمیل در پی توطئه علیه اوست، وی را کشت.
یوسف در حدود ۲۰ سال مستقل از خلیفه دمشق و خلافت مرکزی، حکومت کرد و می‌رفت که خاندانی سلطنتی به نام او ایجاد شود، امّا با غلبه عبدالرحمان بر وی مسیر تاریخ در آن سرزمین تغییر یافت.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۵۸.
