یَنْبُوع (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یَنْبُوع: (مِنَ الاَرْضِ یَنْبُوعاً) «یَنْبُوع» از مادّه
«نبع» محل جوشش آب است، بعضی گفته‌اند: «یَنْبُوع» چشمه آبی است که هرگز خشک نمی‌شود.
(وَقَالُواْ لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتَّى تَفْجُرَ لَنَا مِنَ الأَرْضِ يَنبُوعًا) (و گفتند: «ما هرگز به تو
ایمان نمى‌آوريم تا اين‌كه چشمه جوشانى از اين سرزمين خشك و سوزان براى ما خارج سازى)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه فجر به معناى باز كردن و شكافتن است، و همچنين است كلمه تفجير با اين تفاوت كه تفجير مبالغه و بسيارى را هم مى‌رساند، و ينبوع به معناى چشمه‌اى است كه آبش خشك نمى‌شود، و كلمه خلال به معناى وسط و اثناء هر چيزى است، و كسف جمع كسفه است هم چنان كه قطع جمع قطعه است، هم بر وزن آن است و هم به معناى آن، و كلمه قبيل به معناى مقابل است، مانند عشير كه به معناى معاشر است و كلمه زخرف به معناى طلا است، و رقى به معناى صعود و بالا رفتن است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یَنْبُوع»، ص۶۶۲.
