• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نَبْع (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





نَبْع (به فتح نون و سکون باء) از واژگان قرآن کریم به معنای جوشیدن آب از چشمه است.
این لفظ دو بار در قرآن مجید آمده است.
مشتقات نَبْع که در آیات قرآن آمده عبارتند از:
یَنْبُوعاً (به سکون نون و ضم باء) به معناى چشمه‌اى است كه آبش خشك نمى‌شود؛
یَنابِیع (به کسر باء) به معناى آن جايى است كه آب از آن مى‌جوشد.


نَبْع به معنای جوشیدن آب از چشمه است.
جوشیدن آب از چشمه «نَبَعَ‌ الماءُ نَبْعاً: خرج من العین» یَنْبُوع‌ را هم چشمه و هم جدول پر آب گفته‌اند چنان‌که در قاموس و اقرب آمده
ولی در صحاح و مجمع فقط عین الماء فرموده‌اند. جمع آن‌ یَنَابِیع‌ است.


به مواردی از نَبَع که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - یَنْبُوعاً (آیه ۹۰ سوره اسراء)

(وَ قالُوا لَنْ نُؤْمِنَ لَکَ حَتَّی تَفْجُرَ لَنا مِنَ الْاَرْضِ‌ یَنْبُوعاً)
«گفتند: به تو ایمان نیاوریم تا به ما در زمین چشمه‌ای جاری کنی»


۲.۲ - یَنابِیع (آیه ۲۱ سوره زمر)

(اَ لَمْ تَرَ اَنَّ اللَّهَ اَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَسَلَکَهُ‌ یَنابِیعَ‌ فِی الْاَرْضِ ثُمَّ یُخْرِجُ بِهِ زَرْعاً مُخْتَلِفاً اَلْوانُهُ)
«آیا ندانستی که خدا از آسمان آب نازل کرد و آن‌را در چشمه‌هایی وارد نمود و سپس به وسیله آن کشت رنگارنگ را می‌رویاند»
اگر منظور از «ینابیع» فقط چشمه‌ها و چاه‌ها باشد منظور آن است که از آسمان نازل گردید و در زمین فرو رفت و به وسیله قنات و چاه کندن در دسترس مردم قرار گرفت ولی ظاهرا منظور هر منبع آب است اعمّ از رودخانه‌ها و قنوات و غیره چنان‌که در مجمع البیان فرموده است. نظیر (وَ اَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً بِقَدَرٍ فَاَسْکَنَّاهُ فِی الْاَرْضِ‌) (و از آسمان، آبى به اندازه معين فرو فرستاديم؛ و آن را در زمين در جايگاه مخصوصى ساكن نموديم)

این لفظ دو بار در قرآن مجید آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۸۸.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۳۹۴.    
۴. فیروز آبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۳، ص۸۷.    
۵. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۵، ص۳۳۴.    
۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۳۹۳.    
۷. قیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر، ج۱، ص۳۰۴.    
۸. اسراء/سوره۱۷، آیه۹۰.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۲۸۰.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۲۰۲.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۴، ص۲۰۹.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۶۷۹.    
۱۳. زمر/سوره۳۹، آیه۲۱.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۳۸۶.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۵۴.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۱۶۵.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۷۲.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۳۹۳.    
۱۹. مؤمنون/سوره۲۳، آیه۱۸.    
۲۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۴۳.    
۲۱. اسراء/سوره۱۷، آیه۹۰.    
۲۲. زمر/سوره۳۹، آیه۲۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «نبع»، ج۷، ص۱۱.    






جعبه ابزار