• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یَئُوسْ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: یَئُوسْ (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: یأس (مفردات‌قرآن)، یأس (مفردات‌نهج‌البلاغه)، یأس.


یَئُوسْ: (فَیَؤُسٌ قَنُوطٌ)
[۱] فصلت/سوره۴۱، آیه۴۹.    

در این که‌ «یئوس»
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۹۲.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۴، ص۱۲۵.    
و «قنوط» به یک معناست، یعنی انسان نومید، یا دو معنای مختلف دارد در میان مفسران گفتگو است:
بعضی هر دو را به یک معنا (برای تاکید) دانسته‌اند.
ولی بعضی «یَئُوسْ» را از مادّه «یَاس» به معنای وجود نومیدی در درون قلب و «قنوط» را به معنای ظاهر ساختن آن در چهره و عمل دانسته‌اند. مرحوم‌ «طبرسی» در «مجمع البیان» گفته: «یاس»، «نومیدی از خیر» است و «قنوط» نومیدی از رحمت.
ولی آنچه از موارد استعمال واژه «یاس» و «قنوط» در قرآن مجید به دست می‌آید، این است که: «یئوس» و «قَنُوط» تقریباً در یک معنا به کار می‌رود.
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۰، ص۳۴۱.    



(لَا يَسْأَمُ الْإِنسَانُ مِن دُعَاء الْخَيْرِ وَإِن مَّسَّهُ الشَّرُّ فَيَؤُوسٌ قَنُوطٌ)
[۵] فصلت/سوره۴۱، آیه۴۹.    
انسان هرگز از درخواست نیکی و نعمت خسته نمى‌شود؛ و اگر شرّ و بدى به او رسد، بسيار مأيوس و نوميد مى‌گردد.
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۸۲.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه يسئم از مصدر سامه است كه به معناى ملال و آزردگى است، و كلمه یؤس و قنوط هر دو به معناى قطع شدن اميد است، و كلمه دعا به معناى طلب است.
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۶۱۰.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۴۰۲.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۸۲.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۸.    
)

۱. ↑ فصلت/سوره۴۱، آیه۴۹.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۹۲.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۴، ص۱۲۵.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۰، ص۳۴۱.    
۵. ↑ فصلت/سوره۴۱، آیه۴۹.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۸۲.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۶۱۰.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۴۰۲.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۸۲.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۸.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یَئُوسْ»، ص۶۳۱.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره فصلت | لغات قرآن
جعبه ابزار