کُبِتُوا (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کُبِتُوا: (کُبِتُوا کَمَا کُبِتَ الَّذینَ) «کُبِتُوا» از مادّه «
کَبْت»
(بر وزن ثبت) به معنای مانع شدن توام با عنف و ذلیل کردن است، اشاره به این که
خداوند مجازات کسانی را که با او و پیامبرش به مبارزه برمی‌خیزند، ذلت و خواری قرار می‌دهد و آنها را از لطف بی‌کرانش منع می‌کند.
بعضی از
مفسران «کبتوا» را به عنوان
نفرین گرفته‌اند، و از آنجا که نفرین از سوی خداوندی که قادر بر همه چیز است، دلیل بر تحقق آن می‌باشد، نتیجه آن ذلت و خواری این گروه در
دنیا است، ولی ظاهر تعبیر
آیه این است که:
جمله خبریه است نه
انشائیه.
(إِنَّ الَّذِينَ يُحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ كُبِتُوا كَمَا كُبِتَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَقَدْ أَنزَلْنَا آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ مُّهِينٌ) (كسانى كه با خدا و پيامبرش دشمنى مى‌كنند خوار شدند آن گونه كه پيشينيان خوار شدند؛ ما آيات روشنى نازل كرديم، و براى
کافران عذاب خواركننده‌اى است)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه محادة كه
مصدر فعل يحادون است به معناى ممانعت و مخالفت است. و كلمه كبت به معناى اذلال و خوار كردن است. و اين آيه شريفه و آيه شريفه بعدش هر چند ممكن است مطلبى جديد و از نو بوده باشد، و بخواهد بفهماند كه مخالفت خدا و
رسول او چه عواقبى در پى دارد، و ليكن از ظاهر سياق برمى‌آيد كه به آيه قبل نظر دارد و مى‌خواهد ذيل آن را تعليل نموده، بفهماند كه اگر از مخالفت و تعدى از
حدود خدا نهى كرديم، و دستور داديم كه به خدا و رسول
ایمان بياوريد، براى اين بود كه هر كس با خدا و رسول مخالفت كند ذليل و خوار مى‌شود هم چنان كه امت‌هاى قبل از اين
امت، به همين خاطر ذليل شدند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «کُبِتُوا»، ص۴۵۵.
