آیه مى‌گويد: و كافران گفتند اين ساحر دروغ‌گويى است (وَ قالَ الْكافِرونَ هذا ساحِرٌ كَذّابٌ). بارها گفته‌ايم كه نسبت دادن سحر به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) به خاطر مشاهده معجزات غير قابل انكار و نفوذ خارق العاده او در افكار بود. و نسبت دادن كذب به او به خاطر اين بود كه بر خلاف سنت‌هاى خرافى و افكار منحطى كه جزء مسلمات آن محيط محسوب مى‌شد قیام كرد و بر ضد آن سخن مى‌گفت و دعوى رسالت از سوى خدا داشت.
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرمایند: كفار در اين‌كه گفته‌اند: (هذا ساحِرٌ كَذّابٌ)اشاره كرده‌اند به رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌اله) و او را متهم به سحر كرده‌اند، چون از آوردن مثل آن‌چه كه آن جناب آورد يعنى قرآن عاجز شدند. و نيز آن جناب را متهم كردند به دروغ، و گمان كردند كه وى به دروغ، قرآن و معارف حقيقى آن را به خدا نسبت مى‌دهد.
