کَدَر (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کَدَر (به فتح کاف و دال) و
کَدارَت (به فتح کاف و دال) از
واژگان قرآن کریم به معنای تیرگی است. این لفظ تنها یک بار در
قرآن آمده است.
کَدَر و
کَدارت:
به معنی تیرگی است.
(اِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ • وَ اِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ) «آنگاه که
آفتاب پیچیده و خاموش شود و آنگاه که
نجوم تیره گردند».
اگر مراد از نجوم،
سیّارات منظومه شمسی باشد، پیداست که با خاموشی خورشید تیره و ظلمانی و بی‌نور خواهند شد و اگر منظور ستارگان دیگر باشد آنها هم سرنوشتی مثل خورشید دارند که به تدریج سوختشان تمام شده و منکدر خواهند گردید.
ممکن است مراد از انکدار،
تناثر و پراکندگی باشد، در لغت آمده: «انکدر النّجوم: تناثرت» آن‌وقت نظیر
آیه (وَ اِذَا الْکَواکِبُ انْتَثَرَتْ) (و آن زمان كه
ستارگان پراكنده شوند و فرو ريزند)
می‌شود.
این لفظ تنها یک بار در
قرآن آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "کدر"، ج۶، ص۹۶.
