کشف (فقه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عنوان
کشف دارای دو معنا است:
• آشکار کردن؛
• مقابل نقل.
از کشف به معنای نخست در باب‌های
طهارت،
صلات و
نکاح سخن گفته‌اند.
و از معنای دوم در باب
تجارت سخن گفته‌اند.
برای عنوان کشف در برخی از ابواب فقه مباحثی مطرح شده است که به آنها اشاره می‌شود.
چنانچه عضوی از
وضو یا
غسل دارای زخم دمل و یا شکستگی باشد و روی آن باز و آب برای آن ضرر داشته باشد اطراف زخم به
نیت وضو یا غسل شسته می‌شود. در کفایت این‌اندازه یا عدم کفایت آن و لزوم دست تر کشیدن بر روی زخم در صورت
نجس نبودن محل آن و در صورت نجس بودن دست تر کشیدن از روی پارچه پاک و یا علاوه بر کشیدن دست تر بر محل زخم باید چیزی پاک، مانند پارچه نیز بر روی آن بگذارد و دست تر را روی پارچه هم بکشد، دیدگاه‌ها مختلف است.
از مستحبات
دفن، سر برهنه بودن کسی است که
میت را در
قبر می‌گذارد.
مستحب است روی
مسجد باز و بدون سقف باشد، بلکه به قول برخی، سقف گذاشتن برای مسجد
مکروه است.
از شرایط صحت صلات، پوشاندن
عورت است. بنابراین نمازگزاردن بدون پوشاندن عورت باطل می‌باشد.
به قول مشهور صحت
عقد فضولی متوقف بر اجازه
مالک است در اینکه اجازه مالک ناقل است، یعنی آثار عقد از زمان اجازه بر عقد مترتب می‌شود و یا کاشف، بدین معنا که بعد از اجازه، آثار عقد از زمان وقوع عقد بر آن مترتب می‌گردد، اختلاف است.
دیدگاه قائلان به کشف نیز میان کشف حقیقی (کاشف بودن اجازه از ترتب آثار عقد از زمان وقوع عقد) و حکمی (اجرای احکام کشف به قدر امکان با عدم تحقق ملک در واقع، مگر بعد از اجازه) و انقلابی (بطلان عقد فضولی قبل از اجازه و انقلاب آن به عقد صحیح بعد از اجازه) مختلف است.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السلام)، ج۷، ص۱۲۱.
