کامِلَیْن (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کامِلَیْن:(حَوْلَيْنِ كَامِلَيْنِ) «کامِلَیْن» تثنيۀ كامل (حولين كاملين يعنى دو
سال كامل) و
کمال شیء به دست‌آوردن
غرض و مقصود از چيزى است.
به موردی از کاربرد «کامِلَیْن» در
قرآن، اشاره می‌شود:
(وَ الْوالِداتُ يُرْضِعْنَ أَوْلادَهُنَّ حَوْلَيْنِ كامِلَيْنِ لِمَنْ أَرادَ أَن يُتِمَّ الرَّضاعَةَ وَ علَى الْمَوْلودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَ كِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْروفِ لا تُكَلَّفُ نَفْسٌ إِلاّ وُسْعَها لا تُضآرَّ والِدَةٌ بِوَلَدِها وَ لا مَوْلودٌ لَّهُ بِوَلَدِهِ وَ عَلَى الْوارِثِ مِثْلُ ذَلِكَ فَإِنْ أَرادَا فِصالًا عَن تَراضٍ مِّنْهُما وَ تَشاوُرٍ فَلا جُناحَ عَلَيْهِما وَ إِنْ أَرَدتُّمْ أَن تَسْتَرْضِعواْ أَوْلادَكُمْ فَلا جُناحَ عَلَيْكُمْ إِذا سَلَّمْتُم مّآ آتَيْتُم بِالْمَعْروفِ وَ اتَّقواْ اللّهَ وَ اعْلَمواْ أَنَّ اللّهَ بِما تَعْمَلونَ بَصيرٌ) «مادران، فرزندان خود را دو سال
تمام،
شیر مى‌دهند. اين براى كسى است كه بخواهد دوران شيردادن را تكميل كند. و آن‌كس كه فرزند براى او متولّد شده (
پدر)، بايد خوراک و پوشاک
مادر را به‌طور شايسته در
مدّت شيردادن بپردازد. البته هيچ‌كس تكليفى بيش از مقدار توانايى خود ندارد. بنابراين نبايد بر مادر و فرزندش به خاطر يک‌ديگر زيانى وارد شود؛ و نه بر پدر و فرزندش از ناحيه يک‌ديگر ضررى وارد آيد). و بر وارث او نيز لازم است
مثل اين كار را انجام دهد و هزينه مادر را در دوران شيردادن تأمين نمايد). واگر آن دو، با
رضایت يک‌ديگر و مشورت بخواهند كودک را زودتر از شير بازگيرند، گناهى بر آن‌ها نيست. و اگر خواستيد دايه‌اى براى فرزندان خود بگيريد، گناهى بر شما نيست؛ به
شرط اين‌كه
حق مادران را به طور شايسته بپردازيد. و از مخالفت فرمان خدا بپرهيزيد؛ و بدانيد خدا، به آن‌چه انجام مى‌دهيد، بيناست.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند:
کلمه حول به معناى سال است، و اگر سال را حول (گردش) ناميده‌اند به خاطر اين است كه سال مى‌گردد و اگر حول را به
وصف کمال مقيد كرد، براى اين بود كه سال اجزاى بسيارى دارد، دوازده
ماه و سيصد و پنجاه و پنج روز است، و چه بسا مى‌شود كه به مسامحه يازده ماه و يا سيصد و پنجاه روز را هم يک سال مى‌نامند، مثال مى‌گويند: در
فلان شهر يک سال ماندم ، درحالى كه چند روز كمتر بوده.
مکارم شیرازی در
تفسیر نمونه می‌فرمایند:
در اين آيه حق شير دادن به مدت دو سال كامل (دوران شيرخوارگى) مخصوص مادر است و اوست كه مى‌تواند در اين مدت فرزند خود را شير دهد و از او نگاهدارى كند، ولى بايد دانست كه مدت شير دادن، لازم نيست حتما دو سال كامل باشد، دو سال براى كسى است كه بخواهد دوران شيرخوارگى را به‌طور كامل انجام دهد
(لِمَنْ أَرادَ أَنْ يُتِمَّ اَلرَّضاعَةَ) مادران حق دارند با توجه به
وضع نوزاد و
رعایت سلامت او، اين مدت را تقليل دهند.
در رواياتى كه از
اهل بیت (علیهم‌السلام) به ما رسيده، دوران كامل شيرخوارگى دو سال و دوران غيركامل آن ۲۱ ماه معرفى شده است و بعيد نيست كه اين معنى از ضميمه كردن آيۀ فوق با آيۀ ۱۵
سوره احقاف نيز استفاده شود، زيرا در آن آيه مى‌خوانيم:
(وَ حَمْلُهُ وَ فِصالُهُ ثَلاثونَ شَهْراً) «باردارى و از شير گرفتن ۳۰ ماه است» و مى‌دانيم كه معمولا دوران باردارى ۹ ماه مى‌باشد، بنابراين بقيّه كه ۲۱ ماه است مدت معمولى شير دادن خواهد بود و از آن‌جا كه در آيۀ سورۀ احقاف نيز مسأله به صورت الزام و
وجوب نيامده، مادران حق دارند با در نظر گرفتن سلامت نوزاد، مدت شيرخوارگى را از مدت ۲۱ ماه نيز كمتر كنند.
• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «کاملین»، ج۴، ص ۱۲۱.
