• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

طَوْد (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: طَوْد (قاموس قرآن (جلد ۴))
مقالات مرتبط: طَوْد (لغات‌قرآن)، طَوْد (مفردات‌نهج‌البلاغه)، طود (مقالات مرتبط).


طَوْد (به فتح طاء و سکون واو) از واژگان قرآن کریم به معنای کوه بزرگ است.
این کلمه یک بار در قرآن به کار رفته است.


طَوْد
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۲۴۷.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۲۸.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۹۲.    
به معنی کوه بزرگ و جمع آن اطواد است.

به موردی از طَوْد که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - کَالطَّوْدِ (آیه ۶۳ سوره شعراء)

(فَانْفَلَقَ فَکانَ کُلُّ فِرْقٍ‌ کَالطَّوْدِ الْعَظِیمِ)
[۴] شعراء/سوره۲۶، آیه۶۳.    

«موسی عصا را زد دریا بشکافت و هر قسمت مانند کوه بزرگی شد.»
[۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۳۸۷.    
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۷۷.    
[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۲۵.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۳۱.    



به موردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۳.۱ - طَوْد - خطبه ۱۶۶ (درباره سیل عرم)

امام علی (صلوات‌الله‌علیه) درباره سیل عرم فرموده است:
«وَ لَمْ يَرُدَّ سَنَنَهُ رَصُّ طَوْد، وَ لا حِدابُ أَرْض.»
[۹] سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۷۳، خطبه ۱۶۶.    
[۱۰] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۹۶، خطبه ۱۶۱.    
[۱۱] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۴۱، خطبه ۱۶۶.    

یعنی «از جریان آب نه تلاصق کوهی مانع می‌شود و نه ارتفاع زمین.»
[۱۲] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۶۹.    
[۱۳] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۷۴.    

(شرح‌های خطبه:
[۱۴] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۷۶.    
[۱۵] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۶، ص۴۱۵.    
[۱۶] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۷۹.    
[۱۷] ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۲۸۵.    
)


این کلمه یک بار در قرآن مجید به کار رفته است.
[۱۸] شعراء/سوره۲۶، آیه۶۳.    



۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۲۴۷.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۲۸.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۹۲.    
۴. ↑ شعراء/سوره۲۶، آیه۶۳.    
۵. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۳۸۷.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۷۷.    
۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۲۵.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۳۱.    
۹. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۷۳، خطبه ۱۶۶.    
۱۰. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۹۶، خطبه ۱۶۱.    
۱۱. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۴۱، خطبه ۱۶۶.    
۱۲. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۶۹.    
۱۳. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۷۴.    
۱۴. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۷۶.    
۱۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۶، ص۴۱۵.    
۱۶. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۷۹.    
۱۷. ↑ ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۲۸۵.    
۱۸. ↑ شعراء/سوره۲۶، آیه۶۳.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «طود»، ج۴، ص۲۴۷.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان خطبه 166 نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان سوره شعراء
جعبه ابزار