• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کاذبه (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





کاذِبة (به کسر ذال) از واژگان قرآن کریم به معنای نسبت دروغ دادن است.



کاذِبة: به معنای نسبت دروغ دادن است. مصدر است، مثل: عاقبة، عافیة، باقیة.


(اِذا وَقَعَتِ الْواقِعَةُ • لَیْسَ لِوَقْعَتِها کاذِبَةٌ) «آنگاه که قیامت تحقّق یابد و در وقوع آن دروغی نیست».
در صحاح گفته آن اسم است (اسم فاعل) به جای مصدر آید. در آیه‌ (ناصِیَةٍ کاذِبَةٍ خاطِئَةٍ) (همان ناصیه دروغگوى خطاكار را) نسبت کذب به ناصیه داده شده و آن اسم فاعل و یا مصدر به معنی فاعل است.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۹۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۰۴.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۱۵۷.    
۴. واقعة/سوره۵۶، آیه۱-۲.    
۵. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۱۵.    
۶. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۹۶.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۴.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۳۴.    
۹. علق/سوره۹۶، آیه۱۶.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۷.    
۱۱. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۲۶.    
۱۲. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۵۳.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۸۳.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۸۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "کذب"، ج۶، ص۹۸.    






جعبه ابزار