پیامبر اهل مدین (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حضرت شعیب علیه السلام، از پیامبرانی است که برای بشارت و
انذار اهل مدین از سوی
خداوند به
رسالت برانگیخته شد.
حضرت شعیب علیه السلام، پیامبری برانگیخته شده از سوی
خداوند برای اهل مدین بود:
والی مدین اخاهم شعیبا... «و به سوی
مدین، برادرشان شعیب را (فرستادیم). ....»
والی مدین اخاهم شعیبا... «و بسوی «مدین» برادرشان شعیب را (فرستادیم). ....»
والی مدین اخاهم شعیبا... «و ما بسوی «مدین»، برادرشان «شعیب» را فرستادیم.....»
" و الی مدین اخاهم شعیبا... "
این
آیه عطف است بر داستان
نوح علیه السلام، چون شعیب علیه‌السّلام نیز مانند نوح و سایر انبیای قبل از خود دعوت خویش را بر اساس
توحید قرار داده بود.
شعیب که نسبش طبق تواریخ با چندین واسطه به"
ابراهیم" می رسد، مبعوث به سوی اهل مدین گردید، مدین از شهرهای
شام بود و مردمی تجارت پیشه و مرفه داشت، که در میان آنها
بت پرستی و همچنین
تقلب و
کم فروشی در
معامله کاملا رائج بود.
شرح درگیری این
پیامبر بزرگ با اهل مدین در سوره‌های متعددی از
قرآن مخصوصا سوره"
هود" و"
شعرا" آمده است.
این
آیات، داستان شعیب علیه‌السّلام و قوم او را که همان اهل" مدین" باشند می سراید، اهل مدین بتها را می پرستیدند و
بیماری کم فروشی در بین آنان شایع و فسادهای دیگر نیز در میان ایشان رایج شده بود، خدای سبحان شعیب علیه‌السّلام را به سوی آنان مبعوث کرد و آن جناب قوم مدین را به سوی
دین توحید و
کیل و وزن به سنگ تمام و عادلانه و ترک
فساد در
زمین دعوت نموده، بشارتها داد و
اندرز کرد و در
موعظه آنان سعی بلیغ نمود تا جایی که
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم فرمود: شعیب علیه‌السّلام
خطیب انبیاء بود.
با پایان یافتن داستان عبرت انگیز
قوم لوط نوبت به قوم" شعیب" و مردم"
مدین" می رسد همان جمعیتی که راه توحید را رها کردند و در سنگلاخ
شرک و بت پرستی سرگردان شدند، نه تنها
بت که
درهم و
دینار و
مال و
ثروت خویش را می پرستیدند، و به خاطر آن کسب و
تجارت با رونق خویش را آلوده به تقلب و کم فروشی و خلافکاریهای دیگر می کردند.
در آغاز می گوید: " و به سوی مدین برادرشان شعیب را فرستادیم":
(و الی مدین اخاهم شعیبا) کلمه" اخاهم" (برادرشان) همانگونه که سابقا هم اشاره کردیم به خاطر آن است که نهایت
محبت پیامبران را به
قوم خود باز گو کند، نه فقط به خاطر اینکه از افراد
قبیله و طائفه آنها بود بلکه علاوه بر آن خیر خواه و دلسوز آنها همچون یک
برادر بود.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۴۴۱، برگرفته از مقاله «پیامبر اهل مدین».
