پوچی بتها (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
آیات قرآن،
بتها معبودانی پوچ معرفی شدهاند.
بتها
معبودانی پوچ و بىحقيقت:
۱. «قَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ رِجْسٌ وَغَضَبٌ أَتُجَادِلُونَنِي فِي أَسْمَاء سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَآؤكُم مَّا نَزَّلَ اللّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ فَانتَظِرُواْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ؛
گفت: پليدى و غضب از سوى پروردگارتان، شما را به سبب اعمالتان فرا گرفته است. آيا با من در مورد اسمهايى بى مسمّا كه شما و پدرانتان آنها را خدا ناميدهايد
مجادله مىكنيد، در حالى كه خداوند هيچ دليلى درباره آن نازل نكرده است؟! پس شما منتظر باشيد، من هم با شما انتظار مىكشم! (شما انتظار شكست من، و من انتظار
عذاب الهی براى شما!)»
۲. «مَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِهِ إِلاَّ أَسْمَاء سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَآؤُكُم مَّا أَنزَلَ اللّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ ...؛
آنچه غير از خدا مىپرستيد، جز اسمهايى بىمسمّا كه شما و پدرانتان آنها را خدا ناميدهايد، نيست؛ خداوند هيچ دليلى بر آن نازل نكرده....»
۳. «لَوْ كَانَ هَؤُلَاء آلِهَةً مَّا وَرَدُوهَا وَكُلٌّ فِيهَا خَالِدُونَ؛
اگر اينها معبودهاى حقى بودند، هرگز وارد
دوزخ نمىشدند؛ در حالى كه همگى در آن جاودانه خواهند بود.»
۴. «ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّ مَا يَدْعُونَ مِن دُونِهِ هُوَ الْبَاطِلُ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ؛
اين بخاطر آن است كه خداوند
حق است؛ و آنچه را غير از او مىخوانند
باطل است؛ و خداوند بلند مرتبه و بزرگ است.»
۵. «إِنَّمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا وَتَخْلُقُونَ إِفْكًا ...؛
شماغير از خدا فقط بتهايى از
سنگ و
چوب را مىپرستيد و دروغى به هم مىبافيد....»
۶. «أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ؛
آيا از روى
دروغ به سراغ معبودانى غير از خدا مىرويد؟!»
۷. «أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّى • وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَى • إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاء سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ ...؛
به من خبر دهيد آيا بتهاى «لات» و «عزّى»، و «منات» كه سوّمين آنهاست (دختران خدا هستند)؟! اينها فقط نامهايى است كه شما و پدرانتان بر آنها گذاشتهايد (نامهايى بىمحتوا و اسمهايى بىمسمّا)، و هرگز خداوند دليل و حجّتى بر آن نازل نكرده....»
بطلان بتپرستی (قرآن).
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۱۳۷، برگرفته از مقاله «پوچی بتها».