وکز (مفردات‌قرآن)

وَکْز (به فتح واو و سکون کاف) از واژگان قرآن کریم به معنای زدن و‌ انداختن بوده و تنها یکبار در قرآن بکار رفته است.

وَکْز بر وزن فلس به معنای زدن و‌ انداختن است. با مشت زدن را نیز وکز گویند: «وَکَزَهُ‌: لکمه» او را با مشت زد. راغب نیز چنین گفته است.

(فَوَکَزَهُ‌ مُوسی‌ فَقَضی‌ عَلَیْهِ‌) «موسی مشتی بر او زد و کارش را تمام کرد.»

این کلمه تنها یکبار در قرآن عزیز بکار رفته است.

۱.	↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۲۳۹.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۸۲.
۳.	↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۴۰.
۴.	↑ فیومی، احمد، المصباح المنیر، ج۱، ص۳۴۵.
۵.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۸۲.
۶.	↑ قصص/سوره۲۸، آیه۱۵.