وَکَزَهُ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَكَزَهُ: (فَوَكَزَهُ مُوسى فَقَضى) «وَكَزَهُ» از مادّه «
وَکْز» (بر وزن رَمْزْ) به معناى مشت كوبيدن است،
معانى ديگرى نيز براى آن گفته‌اند كه درست به نظر نمى‌رسد.
(وَدَخَلَ الْمَدِينَةَ عَلَى حِينِ غَفْلَةٍ مِّنْ أَهْلِهَا فَوَجَدَ فِيهَا رَجُلَيْنِ يَقْتَتِلَانِ هَذَا مِن شِيعَتِهِ وَهَذَا مِنْ عَدُوِّهِ فَاسْتَغَاثَهُ الَّذِي مِن شِيعَتِهِ عَلَى الَّذِي مِنْ عَدُوِّهِ فَوَكَزَهُ مُوسَى فَقَضَى عَلَيْهِ قَالَ هَذَا مِنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ عَدُوٌّ مُّضِلٌّ مُّبِينٌ) (او به هنگامى كه اهل شهر در
غفلت بودند وارد شهر شد؛ ناگهان دو مرد را ديد كه به جنگ و نزاع مشغولند؛ يكى از پيروان او بود (و از
بنی‌اسرائیل)، و ديگرى از دشمنانش؛ آن كه از پيروان او بود در برابر دشمنش از وى تقاضاى كمك نمود؛
موسی مشت محكمى بر سينه او زد و كار او را ساخت و بر زمين افتاد (و مُرد)؛ موسى گفت: اين
نزاع شما از عمل
شیطان بود، كه او دشمن و گمراه‌كننده‌اى آشكار است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه وكز - به طورى كه
راغب و ديگران گفته‌اند- به معناى
طعن و
دفع و زدن با تمامى كف دست مى‌باشد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «وَکَزَهُ»، ص۶۱۶.
