وَمْض (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَمْض (به فتح واو و سکون میم) و
وَمَض (به فتح واو و میم) از
واژگان نهج البلاغه به معنای روشنائى خفيف
برق آسمان است.
دو مورد از اين مادّه در
نهج‌البلاغه آمده است.
وَمْض و
وَمَض به معنای روشنائی خفیف برق آسمان است.
مواردی که در «نهج‌البلاغه» به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
درباره ابرها در ابتداى خلقت فرموده:
«حَتَّى إِذا تَمَخَّضَتْ لُجَّةُ الْمُزْنِ فيهِ، وَالْـتَمَعَ بَرْقُهُ فَي كُفَفِهِ، وَلَمْ يَنَمْ وَميضُهُ في كَنَهْوَرِ رَبابِهِ، وَمُتَراكِمِ سَحابِهِ.»«قطعه‌هاى درخشنده و پراكنده ابرها را به هم‌پيوست، تا سخت به
حرکت درآمده، مهيّاى باريدن گرديد ... و
برق در اطرافش درخشيدن گرفت، ولى از درخشندگى ابرهاى
سفید کوه پيكر و متراكمش كاسته نشد.»
(شرح‌های خطبه:
)
در همین خطبه درباره
علم خدا فرموده:
«عالِمُ السِّرِّ مِنْ ضَمائِرِ الْمُضْمِرينَ... وَما ضَمِنَتْهُ أَكْنانُ الْقُلوبِ ... وَمَسارِقِ إيماضِ الْجُفون، وَما ضَمِنَتْهُ أَكْنانُ الْقُلوبِ، وَغَياباتُ الْغُيوبِ، وَما أَصْغَتْ لاِسْتِراقِهِ مَصائِخُ الاَْسْماعِ.» «
خداوند از اسرار پنهانى مردم آگاه است، و هم از نجواى آنان كه آهسته سخن مى‌گويند و از آن‌چه در افكار به واسطه
گمان خطور مى‌كند، و از تصميم‌هايى كه با
یقین مى‌پيوندد، و از شعاع‌هاى خيانت‌آميز
چشم كه از لابه‌لاى پلک‌ها خارج مى‌گردد! و از آن‌چه در مخفی‌گاه هاى دل‌ها قرار دارد، و از همان‌ها كه در پشت پرده‌هاى ظلمانى
غیب پنهان است، و از آن‌چه پرده هاى گوش مخفيانه مى‌شنود.»
(شرح‌های خطبه:
)
دو مورد از اين ماده در
نهج‌البلاغه آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ومض»، ج۲، ص۱۱۶۴.
