• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وَقَب (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: وَقَب (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: وقب (مفردات‌قرآن)، وقب (مفردات‌نهج‌البلاغه).


وَقَب: (غاسِقٍ إِذا وَقَبَ)
[۱] فلق/سوره۱۱۳، آیه۳.    

«وَقَب» (بر وزن شفق) از مادّه‌ «وَقْب» (بر وزن نقب) به معناى حفره و گودال است، سپس فعل آن به معناى ورود در گودال به كار رفته،
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۷۹.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۱۸۱.    
گويى موجودات شرور و زيان‌آور از تاريكى شب استفاده كرده، و با ايجاد حفره‌هاى زيانبار، براى تحقق بخشيدن به مقاصد پليد خود، اقدام مى‌كنند، يا اين كه اين تعبير اشاره به «نفوذ كردن» است.
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۴۹۵.    



(وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ)
[۵] فلق/سوره۱۱۳، آیه۳.    
(و از شرّ هر موجود شرور هنگامى كه شبانه وارد مى‌شود.)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۶۰۴.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه وقوب كه مصدر فعل ماضى وقب است، به معناى داخل شدن است.
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۶۸۰.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۹۲.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۳۸۳.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۸۶۶.    
)

۱. ↑ فلق/سوره۱۱۳، آیه۳.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۷۹.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۱۸۱.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۴۹۵.    
۵. ↑ فلق/سوره۱۱۳، آیه۳.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۶۰۴.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۶۸۰.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۹۲.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۳۸۳.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۸۶۶.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «وَقَب»، ص۶۱۵.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره فلق | لغات قرآن
جعبه ابزار