• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وَفْد (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





وَفْد (به فتح واو) از واژگان نهج‌البلاغه به معنای وارد شونده و نيز به معنای وارد شدن است. از این مادّه دو مورد در نهج‌البلاغه آمده است.



وَفْدبه معنای وارد شونده و نیز به معنای وارد شدن است.


مواردی که در نهج‌البلاغه استفاده شده‌اند به شرح ذیل می‌باشند.

۲.۱ - خطبه ۱

امام علی (علیه‌السلام) درباره حجّ فرمود: «جَعَلَهُ سُبْحانَهُ لِلاِسْلامِ عَلَماً، وَلِلْعائِذينَ حَرَماً، فَرَضَ حَجَّهُ، وَأَوْجَبَ حَقَّهُ، وَكَتَبَ عَلَيْكُمْ وِفادَتَهُ.»«خداوند متعال اين خانه خود را پرچمى براى اسلام قرار داد و حرم امنى براى پناهندگان به آن بجا آوردن حجّ را از فرايض شمرده؛ و اداى حقّ آن را واجب كرد، و بر همه شما مقرّر داشت كه به زیارت آن برويد.» (شرح‌های خطبه: )

۲.۲ - نامه ۷۵

بعد از اعلام بیعت خويش به معاویه مى‌نويسد: «فَقَدْ عَلِمْتَ إِعْذاري فيكُمْ، وَإِعْراضي عَنْكُمْ، حَتَّى كانَ ما لا بُدَّ مِنْهُ وَلا دَفْعَ لَهُ، وَالْحَديثُ طَويلٌ، وَالْكَلامُ كَثِرٌ، وَقَدْ أَدْبَرَ ما أَدْبَرَ، وَأَقْبَلَ ما أَقْبَلَ، فَبايِعْ مَنْ قِبَلَكَ، وَأَقْبِلْ إِلَيَّ في وَفْد مِنْ أَصْحابِكَ.»«از اتمام حجّتم درباره شما و اعراضم از شما به خوبى آگاهى دارى. تا آن‌چه شدنى بود واقع شد و چاره‌اى جز اين نبود. اين داستان سر دراز دارد و سخن فراوان است. گذشته، گذشت و آينده روى آورده است. (سخن درباره اين‌ها را فعلًا بگذار) اكنون تو مأمورى از تمام كسانى كه در آن‌جا هستند بیعت بگيرى و با گروهى از يارانت به سوى من بشتاب.» (شرح‌های نامه: )

۲.۳ - تعداد کاربردها

از این مادّه دو مورد در نهج‌البلاغه آمده است.

۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۱۵۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۷۷.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۱۶۲.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۷.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۲۱.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۴۵، خطبه ۱.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۳.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۴۴۷.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۴۴۸.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱، ص۲۵۹.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲، ص۲۶۰.    
۱۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱، ص۱۲۳.    
۱۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۶۴.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۴۹.    
۱۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۴۶۴، نامه ۷۵.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۲۷، نامه ۷۵.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۹۱.    
۱۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۹۲.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۱، ص۴۲۱.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۴۰۵.    
۲۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۶۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «وفد»، ج۲، ص۱۱۵۱.    






جعبه ابزار