• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وَفْد (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





وَفْد: (إِلَى الرَّحْمنِ وَفْداً)
«وَفْد» (بر وزن وقت) در اصل، به معناى هيئت يا گروهى است كه براى حل مشكلاتشان نزد بزرگان مى‌روند، و مورد احترام و تكريم قرار مى‌گيرند.



(يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمَنِ وَفْدًا) (در آن روز كه پرهيزگاران را به صورت گروهى به سوى خداوند رحمان و پاداش‌هاى او محشور مى‌كنيم.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه وفد به معناى قومى است كه به منظور زيارت و ديدار كسى و يا گرفتن حاجتى و امثال آنها بر او وارد شوند، و اين قوم وقتى به نام وفد ناميده مى‌شوند كه سواره بيايند، كلمه وفد جمع و مفرد آن وافد است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. مریم/سوره۱۹، آیه۸۵.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۷۷.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۱۶۲.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۱۵۲.    
۵. مریم/سوره۱۹، آیه۸۵.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۱۱.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۱۵۱.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۱۱۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۲۰۶.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۸۲۰.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «وَفْد»، ص۶۱۵.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره مریم | لغات قرآن




جعبه ابزار