• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وَذْر (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





وَذْر (به فتح واو) از واژگان نهج‌البلاغه به معنای ترک کردن است. از این ماده یک مورد در نهج‌البلاغه آمده است.



وَذْر به معنای ترک کردن است.


موردی که در نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد.

۲.۱ - خطبه ۱۱۴

در مقام موعظه فرموده: «فَذَروا ما قَلَّ لِما كَثُرَ، وَما ضاقَ لِما اتَّسَعَ.» «پس كم را به خاطر زياد ترک کنید و آنچه محدودتر است به خاطر گسترده‌تر رها كنيد.» (شرح‌های خطبه: )


از این مادّه یک مورد در نهج‌البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۱۲۸.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۵۱۰.    
۳. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن-دار القلم، ج۱، ص۸۶۳.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه ت الحسون، ص۲۶۴.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۲۲۴.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۷۱، خطبه ۱۱۴.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۵۳.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۷۱.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۷۲.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۱۱۲.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۶۶.    
۱۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۲۵۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «وذر»، ج۲، ص۱۱۲۸.    






جعبه ابزار