وَدْق (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَدْق: (فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ) «وَدْق» (بر وزن شرق) به عقيده بسيارى از مفسران، به معناى دانه‌هاى
باران است كه از خلال
ابرها بيرون مى‌آيد، ولى به گفته «
راغب» در «
مفردات» معناى ديگرى نيز دارد، و آن ذرات بسيار كوچكى از آب است كه به صورت
غبار به هنگام نزول باران در فضا پراكنده مى‌شود،
اما معناى اول، در اينجا مناسب‌تر است؛ زيرا آنچه بيشتر، نشانه عظمت پروردگار است همان دانه‌هاى حياتبخش باران مى‌باشد، نه آن ذرات غبار مانند
آب.
ترجمه و تفسیر آیات مرتبط با
وَدْق:
(أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُزْجِي سَحَابًا ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيْنَهُ ثُمَّ يَجْعَلُهُ رُكَامًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مِن جِبَالٍ فِيهَا مِن بَرَدٍ فَيُصِيبُ بِهِ مَن يَشَاءُ وَيَصْرِفُهُ عَن مَّن يَشَاءُ يَكَادُ سَنَا بَرْقِهِ يَذْهَبُ بِالْأَبْصَارِ) (آيا نديدى كه خداوند ابرهايى را به آرامى مى‌راند، سپس ميان آنها پيوند مى‌دهد، و بعد آن را متراكم مى‌سازد؟! در اين حال، مى‌بينى كه دانه‌هاى باران از لابه لاى آن خارج مى‌شود؛ و از
آسمان - از كوه‌هايى در آن
[ابرهايى به شكل
کوه] - دانه‌هاى
تگرگ نازل مى‌كند، و هر كس را بخواهد به وسيله آن
زیان مى‌رساند، و از هر كس بخواهد اين زيان را برطرف مى‌كند؛ نزديک است درخشندگى برق آن ابرها، بينايى چشم‌ها را ببرد!)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه ودق به معناى باران است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(اللَّهُ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا فَيَبْسُطُهُ فِي السَّمَاء كَيْفَ يَشَاءُ وَيَجْعَلُهُ كِسَفًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ فَإِذَا أَصَابَ بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ) (خداوند همان كسى است كه بادها را مى‌فرستدتا ابرهايى را به حركت در آورند، سپس آنها را در آسمان آن‌گونه كه بخواهد مى‌گستراند و متراكم مى‌سازد؛ در اين هنگام دانه‌هاى باران را مى‌بينى كه‌از لابه لاى آن خارج مى‌شود؛ هنگامى كه اين باران حياتبخش را به هر كس از بندگانش كه بخواهد برساند، ناگهان خوشحال مى‌شوند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه ودق به معناى مقدارى از باران است.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «وَدْق»، ص۶۰۸.
