ودق (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَدْق (به فتح واو و سکون دال) از
واژگان قرآن کریم به معنای
باران بوده و فقط دو بار در
قرآن مجید آمده است.
وَدْق (بر وزن فلس) به معنای باران است.
(فَتَرَی الْوَدْقَ یَخْرُجُ مِنْ خِلالِهِ) (در اين حال، دانه‌هاى باران را مى‌بينى كه از لابه‌لاى آن خارج مى‌شود.)
(فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلالِه) (در اين هنگام دانه‌هاى باران را مى‌بينى كه از لابه‌لاى آن خارج مى‌شود)
در
نهج البلاغه خطبه ۱۱۳ آمده:
«وَ اَنْزِلْ عَلَیْنَا سَمَاءً مُخْضِلَةً مِدْرَاراً هَاطِلَةً یُدَافِعُ الْوَدْقُ مِنْهَا الْوَدْقَ.» «خدایا بارانی پر آب، پر
برکت، دانه درشت بما نازل فرما که قطرات آن در باریدن مزاحم و مدافع یکدیگر باشند.»
این لفظ فقط دو بار در قرآن مجید آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ودق»، ج۷، ص۱۹۴.
