ولید بن مغیره مخزومی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ولید بن
مغیره مخزومی، یکی از بزرگان و اشراف
قریش در
مکه، در زمان
جاهلیت و پدر
خالد بن ولید بوده است. او را از حکام عرب هم‌عصر با
پیغمبر اسلام و از دشمنان و مخالفان سرسخت آن حضرت دانسته‌اند.
ابوعبد شمس، ولید بن
مغیرة بن عبدالله بن عمرو بن
مخزوم بن یقظة بن مرة بن کعب بن لؤی بن غالب بن فهر بن مالک بن النضر المخزومی القرشی، از قاضیان عرب در دوره جاهلیت و بزرگان و زندیقان قریش محسوب می‌شد.
او از تاجران توانگر
بنی‌مغیره بود و اموال فراوانی داشت و به تنهایی هزینه یک ساله
پوشش کعبه را می‌پرداخت، در حالی که تمام قریش اموال و دارایی خود را جمع می‌کردند تا بتوانند در یک سال خانه کعبه را پرده بپوشانند. از همین رو وی هم سنگ تمام قریش بود از این رو «عِدْل» نامیده شد.
فرزندان
مغیره که با عنوان بنی
مغیره از آنها یاد شده، پیش از
اسلام در
شهر مکه می‌زیستند
و بیشتر به بازرگانی و سوداگری می‌پرداختند. بعضی اعضای بنی
مغیره به پیروی از نصارای
حیره به
آیین زندقه گرایش داشتند. ولیدبن
مغیره که از سران بلندپایه این قبیله و از بزرگان قریش بود، به آیین زندقه گروید و در شمار زنادقه قریش درآمد.
ولید از کسانی بود که در جاهلیت، شراب‌خواری را حرام کرد و پسرش هشام را برای نوشیدن آن، تنبیه کرد. در پیری
اسلام را درک کرد، اما در برابر آن، مقاومت ورزید و از در دشمنی درآمد. او درباره
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) گفت: ساحر است، زیرا بین مرد و همسرش تفرقه می‌افکند.
آیات چندی از
قرآن مجید درباره خصومت و دشمنی او با
رسول خدا، نازل شده است. بنا به نظر برخی مفسران، آیات اولیه
سوره ماعون در مذمت او نازل شده است.
بخل‌ورزی ولید بن
مغیره، در راندن یتیمان و تشویق نکردن به اطعام مستمندان:
«فذلک الذی یدع الیتیم• ولایحض علی طعام المسکین؛ او همان کسی است که
یتیم را با
خشونت می‌راند،• و (دیگران را) به اطعام
مسکین تشویق نمی‌کند.»
بنا بر قولی
آیه یاد شده درباره «ولید بن
مغیره» نازل شده است.
او سه ماه پس از
هجرت پیامبر اکرم به هلاکت رسید. مشهورترین فرزند او،
خالد بن ولید است.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگران پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۱۰۱.
