• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وعی (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





وَعْی (به فتح واو و سکون عین) از واژگان نهج‌البلاغه به معنای حفظ است. از این مادّه موارد زیادی در نهج‌البلاغه آمده است.



وَعیبه معنای حفظ است اعمّ از آن‌که حدیث باشد یا غیر آن.

بعضی از موارد که در نهج‌البلاغه استفاده شده‌اند به شرح ذیل می‌باشند.

۲.۱ - خطبه ۷۶

امیر‌المومنین علی (علیه‌السلام) پيرامون تشويق به اعمال شايسته فرمود: «رَحِمَ اللَّهُ امْرَأً سَمِعَ حُكْماً فَوَعَى وَدُعِيَ إِلَى رَشاد فَدَنا، وَأَخَذَ بِحُجْزَةِ هاد فَنَجا، راقَبَ رَبِّهُ، وَخافَ ذَنْبَهُ، قَدَّمَ خالِصاً، وَعَمِلَ صالِحاً.»«خدا رحمت كند آن كس كه چون سخن حكيمانه‌اى را بشنود خوب فرا گيرد، و چون به هدایت ارشاد گردد نزديک شود و بپذيرد، دست به دامن هادی و رهبری زند و نجات يابد، از مراقبت پروردگارش لحظه‌اى غفلت نورزد، و همواره از گناهان خود بترسد، خالصانه گام پيش نهد و عمل نیک انجام دهد.» (شرح های خطبه:)

۲.۲ - خطبه ۱۱۴

درباره تقوی فرموده: «أوصیکُمْ عِبادَ اللَّهِ بِتَقْوَی اللَّهِ الَّتی هِیَ الزّادُ وَ بِها الْمَعاذُ زادٌ مُبْلِغٌ وَ مَعاذٌ مُنْجِحٌ دَعا إِلَیْها أَسْمَعُ داعٍ وَ وَعاها خَیْرُ واعٍ فَأَسْمَعَ دَاعیها وَ فازَ واعیها.»«اى بندگان خدا! شما را به تقوا توصيه مى‌كنم كه هم زاد و توشه است و هم پناه‌گاه زادى كه انسان را به سرمنزل مقصود مى‌رساند و پناه‌گاهى كه او را از خطرها نجات مى‌دهد؛ دعوت كننده به آن بهترين دعوت‌كنندگان و پاسدارش بهترين پاسداران و به همين دليل دعوت خود را به گوش همگان رسانيده و موجب رستگارى حافظان آن شده است.» (شرح های خطبه:)

۲.۳ - خطبه ۱۲۸

درباره علم خودش فرموده: «فَهذا عَلْمُ الْغَيْبِ الَّذي لا يَعْلَمُهُ أَحَدٌ إِلاّ اللهُ، وَما سِوَى ذلِكَ فَعِلْمٌ عَلَّمَهُ اللهُ نَبِيَّهُ (صلى‌الله‌عليه‌وآله) فَعَلَّمَنيهِ، وَدَعا لي بِأَنْ يَعِيَهُ صَدْري، وَتَضْطَمَّ عَلَيْهِ جَوانِحي.»«اين است آن علم غيبى كه غير از خدا كسى نمى‌داند و جز اين‌ها علمى است كه خداوند به پيامبرش تعلیم كرده و او به من آموخته است و برايم دعا نمود كه خدا آن را در سينه‌ام جاى دهد و اعضا و جوارحم را از آن مالامال سازد.» (شرح های خطبه:)

از این مادّه مواردی متعدد در نهج‌البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۱۴۹.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۷۷.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۴۴۳.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ج۱، ص۱۳۷.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۱۲۲.    
۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۰۳، خطبه ۷۶.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۴۱.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۴۴۸.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۴۴۹.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۳، ص۲۳۴.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۲۳۲.    
۱۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۱۷۲.    
۱۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ج۱، ص۲۶۱.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۲۲۲.    
۱۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۶۹، خطبه ۱۱۴.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۵۱.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۷۰.    
۱۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۷۵.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۵، ص۹۲.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۵۸.    
۲۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۲۵۴.    
۲۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ج۱، ص۲۹۰.    
۲۳. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۵.    
۲۴. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۸۶، خطبه ۱۲۸.    
۲۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۷۹.    
۲۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۵۴.    
۲۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۵۶.    
۲۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۵، ص۳۶۶.    
۲۹. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۲۱۳.    
۳۰. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۲۱۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «وعی»، ج۲، ص۱۱۴۹.    






جعبه ابزار