وَصَب (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَصَب (به فتح واو) از
واژگان نهج‌البلاغه به معنای درد و مرض دائم است. دو مورد از این مادّه در
نهج‌البلاغه آمده است.
وَصَب به معنای درد و مرض دائم است.
مورادی که در
نهج‌البلاغه استفاده شده‌اند به شرح ذیل می‌باشند.
در وظائف
انبیاء فرموده است:
«وَيُروهُمْ آياتِ الْمَقْدِرَةِ: مِنْ سَقْف فَوْقَهُمْ مَرْفوع، وَمِهاد تَحْتَهُمْ مَوْضوع، وَمَعايِشَ تُحْييهِمْ، وَآجال تُفْنيهمْ، وَأَوْصاب تُهْرِمُهُمْ، وَأَحْداث تَتابَعُ عَلَيْهِمْ.»«و
آیات قدرت خداى را به آنان نشان دهند: آن سقف بلند پايه آسمان كه بر فراز آن‌ها قرار گرفته، و اين گاهواره زمين كه در زير پاى آن‌ها گسترده، و وسائل معيشتى كه آن‌ها را زنده نگه مى‌دارد، و اجل‌هايى كه آن‌ها را فانى مى‌سازد و مشكلات و رنج‌هايى كه آن‌ها را پير مى‌كند، و حوادثى كه پى در پى بر آنان وارد مى‌گردد، (همه آن‌ها را به آن‌ها گوشزد كنند.»
(شرح‌های خطبه:
)
درباره
مردگان فرموده:
«ثُمَّ اُدْرِجَ فی اَکْفانِهِ مُبْلِساً وَ جُذِبَ مُنْقاداً سَلِساً ثُمَّ اُلْقیَ عَلَی الاَْعَوادِ رَجیعَ وَصِب وَ نِضْوَ سَقَم.»«سپس او را مایوسانه در کفن می‌پیچند و در حالی که آرام و تسلیم است بر می‌دارند و بر روی چوب‌های تابوت می‌افکنند، خسته و کوفته و لاغر به سفر
آخرت که در پیش دارد می‌رود.»
(شرح‌های خطبه:
)
سه مورد از این مادّه در
نهج‌البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «وصب»، ج۲، ص۱۱۴۰.
