• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وسق (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





وَسْق (به فتح واو و سکون سین) از واژگان قرآن کریم به معنای جمع کردن است.
این واژه دو بار در قرآن آمده است.



وَسْق به معنای جمع کردن است.
«وَسَقَ‌ الشّی‌ء: جمعه»
راغب جمع کردن شی‌ء متفرق گفته است.
اتساق به معنای جمع شدن می‌باشد.


به مواردی از وَسْق که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - وَسَقَ (آیه ۱۷ سوره انشقاق)

(وَ اللَّیْلِ وَ ما وَسَقَ • وَ الْقَمَرِ اِذَا اتَّسَقَ • لَتَرْکَبُنَّ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍ)
«قسم به تاریکی و آن‌چه جمع می‌کند. قسم به ماه آن‌گاه که جمع و بدر شود. که از حالی به حالی بالا می‌روید.»
یعنی تاریکی شب همه چیز را جمع کرده به شکل سیاه در می‌آورد و ماه به تدریج بزرگ شده به صورت چهارده‌شبه می‌آید. آمدن شب پس از شفق شامگاهی، احاطه تاریکی بر موجودات، وسعت تدریجی ماه، حکایت از تغییر احوال عالم و بشر دارد و شاید بدان مناسبت آمده‌ (لَتَرْکَبُنَّ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍ)



این لفظ دو بار بیشتر در قرآن مجید نیامده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۲۱۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۷۱.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۵، ص۲۴۶.    
۴. شرتونی، سعید، أاقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۵، ص۷۶۷.    
۵. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۷۱.    
۶. انشقاق/سوره۸۴، آیه۱۷.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۰۷.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۴۵.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۹۸.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۰۰.    
۱۱. انشقاق/سوره۸۴، آیه۱۷- ۱۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «وسق»، ج۷، ص۲۱۸.    






جعبه ابزار