علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه وسق فعل ماضی است، و معناى جمع شدن چند چيز متفرق را مى‌دهد، مى‌فرمايد به شب سوگند، كه آنچه در روز متفرق شده جمع مى‌كند، انسان‌ها و حيوان‌ها كه هر يک به طرفى رفته‌اند، در هنگام شب دور هم جمع مى‌شوند. بعضى هم كلمه وسق را به معناى طرد گرفته، آيه را چنين معنا كرده‌اند: به شب سوگند كه ستارگان را از خفاء به ظهور مى‌اندازد.
