وجوب عقلی، مقابل وجوب شرعی بوده و عبارت است از، ضرورت و لابدیت ناشی از حکم عقل که در مقابل امتناع و امکان مطرح می‌گردد؛ به بیان دیگر، وقتی دو چیز با یک دیگر مقایسه شود و در صورت وجوب یکی، به ضرورت وجوب دیگری حکم گردد، آن حکم را وجوب عقلی گویند، مانند: ضرورت وجوب مقدمه هنگام وجوب ذی المقدمه.
در این نوع وجوب، عقل حکومت را به دست می‌گیرد، هر چند از شرع کمک می‌خواهد. در مواردی که عقل به ملاک‌های شرعی قطع پیدا می‌کند حکم عقل و شرع با یک دیگر مطابق است.
