وجوب (اصول)

حکم الزامی و طلب اکید متعلق به چیزی را وجوب گویند.

وجوب، از اقسام احکام الزامی بوده و عبارت است از حکم تکلیفی شرعی که شارع به طور جزم و الزام، انجام متعلق آن را از مکلف خواسته و راضی به ترک آن نیست، و برای عمل به آن پاداش و برای ترکش کیفر قرار داده است، مانند: وجوب نماز، روزه و ادای امانات.

۱.	↑ محمدی، ابوالحسن، مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه، ص ۴۵.
۲.	↑ صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج ۱، ص ۶۳.
۳.	↑ شهیدثانی، زین الدین بن علی، تمهید القواعد، ص ۳۵-۳۴.
۴.	↑ سجادی، جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، ص ۵۴۶-۵۴۵.
۵.	↑ فخر رازی، محمد بن عمر، المحصول فی علم اصول الفقه، ج ۱، ص ۹۳.
۶.	↑ ولایی، عیسی، فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ص ۳۷۲-۳۷۱.
۷.	↑ طباطبایی حکیم، محمد تقی، الاصول العامة للفقه المقارن، ص ۵۸.
۸.	↑ فیض، علیرضا، مبادی فقه و اصول، ص ۱۱۱-۱۱۰.
۹.	↑ مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص ۲۸۰.
۱۰.	↑ زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج ۱، ص ۴۵.
۱۱.	↑ فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج ۵، ص ۶۳-۶۵.

فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوين توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامي، برگرفته از مقاله «وجوب».