هیام از واژگان نهجالبلاغه به معنای عطش و تشنگی است. هام هیاما: به معنی عطش است. و گویند عطشی که سیراب شدن ندارد و نیز به معنی رفتن بدون مقصد است. سه مورد از آن در نهجالبلاغه آمده است.
«آنها زمام حق و پیشوایاندین و زبانهای گویای راستی هستند، پس آنها را به بهترین منازل قرآن نازل کنید، و به سوی آنها آیید مانند ورود شترانتشنه به آبشخور»
امام علی (علیهالسلام) به عاصم بن زیاد که تارک الدنیا شده بود فرمود: «يَا عُدَىَّ نَفْسِهِ لَقَدِ اسْتَهَامَ بِكَ الْخَبِيثُ أَمَا رَحِمْتَ أَهْلَكَ وَوَلَدَكَ»