• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

هَضْم‌ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





هَضْم‌ (به فتح‌ هاء و سکون ضاد) از واژگان نهج البلاغه به معنای شکستن، غضب کردن و ظلم کردن است.
سه مورد از اين مادّه در نهج‌البلاغه آمده است.



هَضْم‌: به معنای شکستن، غضب کردن و ظلم کردن است.


مواردی که در «نهج‌البلاغه» به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - خطبه ۲۰۲

در موقع دفن حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) خطاب به رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) فرمود: «وَ سَتُنَبِّئُکَ ابْنَتُکَ بِتَضافُرِ أُمَّتِکَ عَلَی هَضْمِها فَأَحْفِها السُّؤالَ وَ اسْتَخْبِرْها الْحالَ.» «به زودی خبر می‌دهد تو را دخترت از همکاری و جمع شدن امّت بر ظلم او، از او مشروحاً سوال کن و از احوالش خبر بگیر.» (شرح‌های خطبه: )

۲.۲ - خطبه ۱۵۹

در وصف «رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)» فرموده: «قَضَمَ الدُّنْيا قَضْماً وَ لَمْ يُعِرْها طَرْفاً أَهْضَمُ أَهْلِ الدُّنْيا كَشْحاً وَ أَخْمَصُهُمْ مِنَ الدُّنْيا بَطْناً.» «دنیا را فقط به دندان گرفت و دهان از آن پر نكرد و نگاه خود را به دنيا عاریه نداد (به دنيا ننگريست) لاغرترين اهل دنيا در پهلو بود، (پهلويش از همه لاغرتر بود) و شکمش از همه خالى‌تر (صلوات‌الله عليه‌وآله).» (شرح‌های خطبه: )

۲.۳ - خطبه ۳۶

در مقام نصیحت به خوارج فرمود: «فَأَنا نَذيرٌ لَكُمْ أَنْ تُصْبِحوا صَرْعَى بِأَثْناءِ هذا النَّهَرِ، وَبِأَهْضامِ هذا الْغائِطِ، عَلَى غَيْرِ بَيِّنَة مِنْ رَبِّكُمْ وَلا سُلْطان مُبين مَعَكُمْ، قَدْ طَوَّحَتْ بِكُمُ الدّارُ، وَاحْتَبَلَكُمُ الْمِقْدارُ.»«شما را از اين بيم مى‌دهم: نكند بدون دليلى از پروردگارتان، و با دستى تهى از مدرک روشن، جسد شما در كنار اين نهر و در اين گودال بيفتد دنيا شما را در گمراهى پرتاب كرده و مقدّراتى (كه به دست خودتان فراهم شده) شما را آماده مرگ ساخته است.» (شرح‌های خطبه: )


سه مورد از اين ماده در نهج‌البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۱۰۹۹.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۴۲.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۱۸۶.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۵۰۹، خطبه ۲۰۲.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۲۰۸، خطبه ۱۹۷.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۲۰، خطبه ۲۰۲.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۹۹.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۲.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۵.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۸، ص۳۷.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۳، ص۱۴.    
۱۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۲۶۵.    
۱۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۴۷، خطبه ۱۵۹.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۷۴، خطبه ۱۵۵.    
۱۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۲۸، خطبه ۱۶۰.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۴۹.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص ۵۱۲.    
۱۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص ۵۲۰.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۶، ص۲۴۳.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج ۹، ص۳۷۳.    
۲۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۲۳۲.    
۲۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۹۸، خطبه۳۶.    
۲۳. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۸۲، خطبه۳۶.    
۲۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۸۰، خطبه۳۶.    
۲۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۹۵.    
۲۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۹۳.    
۲۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۹۴.    
۲۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۲، ص۳۷۳.    
۲۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۴، ص۱۱۸.    
۳۰. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۲، ص۲۸۳.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «هضم»، ج۲، ص۱۰۹۹.    






جعبه ابزار