• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

هور (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مقالات مرتبط: عناوین قاموس قرآن (جلد ۷).

هَور (به فتح هاء) از واژگان قرآن کریم به معنای سقوط و انهدام است.


هَور
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۶۹.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۴۷.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۵۱۹.    
به معنای سقوط و انهدام است. «هَارَ البناء: انهدم و سقط» متعدی نیز بکار رفته است. انهیار نیز بمعنی انهدام است.
[۴] زبیدی، محمدمرتضی‌، تاج العروس‌، ج‌۷، ص۶۲۸.    


از این لفظ فقط دو مورد در قرآن یافت شده است:
(اَمْ مَنْ اَسَّسَ بُنْیانَهُ عَلی‌ شَفا جُرُفٍ‌ هارٍ فَانْهارَ بِهِ فِی نارِ جَهَنَّمَ‌)
[۵] توبه/سوره۹، آیه۱۰۹.    
«یا آنکه ساختمانش را در کنار گودال ساقط شونده بنا کرده و آن را به آتش جهنم ساقط نموده است‌.» «هارٍ» اسم فاعل و بمعنی ساقط شونده است.
در نهج البلاغه خطبه ۲ فرموده: «وَ خُذِلَ الْاِیمَانُ‌ فَانْهَارَتْ‌ دَعَائِمُهُ»
[۶] امام علی (علیه‌السّلام)، نهج البلاغه، ص۷.    
«ایمان مخذول شد و ستونهایش ساقط گردید.»

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۶۹.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۴۷.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۵۱۹.    
۴. ↑ زبیدی، محمدمرتضی‌، تاج العروس‌، ج‌۷، ص۶۲۸.    
۵. ↑ توبه/سوره۹، آیه۱۰۹.    
۶. ↑ امام علی (علیه‌السّلام)، نهج البلاغه، ص۷.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «هور»، ج۷، ص۱۶۹.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره توبه
جعبه ابزار