همسویی با منافقان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نَفَق، ايجاد سوراخى در
زمین است كه راه رهايى داشته باشد -همانند سوراخ
موش-
پايان يافتن
و از بين رفتن.
نفاق عبارت است از داخل شدن در
شرع و دین از راهى
و خروج از آن از راه ديگر،
اظهار اسلام با اهل آن
و مخفى كردن غير
اسلام در درون،
ظاهر
و باطن متفاوت داشتن،
دورویی،
ریاکاری.
نفاق هم در
ایمان است، هم
طاعات، هم
معاشرت با مردم. نفاق اعمّ از
ریا است.
در این مقاله آیات مرتبط با همسویی با منافقان معرفی می‌شوند.
حرمت تأييد
و همسويى با
منافقان:
وَ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مَسْجِداً ضِراراً
وَ كُفْراً
وَ تَفْرِيقاً بَيْنَ الْمُؤْمِنِينَ
وَ إِرْصاداً لِمَنْ حارَبَ اللَّهَ
وَ رَسُولَهُ مِنْ قَبْلُ
وَ لَيَحْلِفُنَّ إِنْ أَرَدْنا إِلَّا الْحُسْنى
وَ اللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكاذِبُونَ لا تَقُمْ فِيهِ أَبَداً لَمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوى مِنْ أَوَّلِ يَوْمٍ أَحَقُّ أَنْ تَقُومَ فِيهِ فِيهِ رِجالٌ يُحِبُّونَ أَنْ يَتَطَهَّرُوا
وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُطَّهِّرِينَ.
بر اساس شأن نزول، سازندگان «
مسجد ضرار» منافقان بودند كه به انگيزه آسيب رسانى به
جامعه اسلامی دست به چنين عملى زدند.
تلاش منافقان، براى همسو نمودن
مؤمنان با خود، با
جلب رضایت آنان از خويش:
يَحْلِفُونَ لَكُمْ لِتَرْضَوْا عَنْهُمْ فَإِنْ تَرْضَوْا عَنْهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ لا يَرْضى عَنِ الْقَوْمِ الْفاسِقِينَ الْأَعْرابُ أَشَدُّ كُفْراً
وَ نِفاقاً
وَ أَجْدَرُ أَلَّا يَعْلَمُوا حُدُودَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ عَلى رَسُولِهِ
وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ.
همسويى
و همكارى با منافقان، عامل قرار گرفتن در زمره
ظالمان:
إِنَّما يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ
وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ
وَ ارْتابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ فِي رَيْبِهِمْ يَتَرَدَّدُونَ لَوْ خَرَجُوا فِيكُمْ ما زادُوكُمْ إِلَّا خَبالًا
وَ لَأَوْضَعُوا خِلالَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ
وَ فِيكُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ
وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ.
اخوّت و همسويى برخى
مسلمانان با منافقان:
وَ إِذْ يَقُولُ الْمُنافِقُونَ
وَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ ما وَعَدَنَا اللَّهُ
وَ رَسُولُهُ إِلَّا غُرُوراً قَدْ يَعْلَمُ اللَّهُ الْمُعَوِّقِينَ مِنْكُمْ
وَ الْقائِلِينَ لِإِخْوانِهِمْ هَلُمَّ إِلَيْنا
وَ لا يَأْتُونَ الْبَأْسَ إِلَّا قَلِيلًا.
نهى شدن
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله از همسويى با منافقان:
وَ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مَسْجِداً ضِراراً
وَ كُفْراً
وَ تَفْرِيقاً بَيْنَ الْمُؤْمِنِينَ
وَ إِرْصاداً لِمَنْ حارَبَ اللَّهَ
وَ رَسُولَهُ مِنْ قَبْلُ
وَ لَيَحْلِفُنَّ إِنْ أَرَدْنا إِلَّا الْحُسْنى
وَ اللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكاذِبُونَ لا تَقُمْ فِيهِ أَبَداً لَمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوى مِنْ أَوَّلِ يَوْمٍ أَحَقُّ أَنْ تَقُومَ فِيهِ فِيهِ رِجالٌ يُحِبُّونَ أَنْ يَتَطَهَّرُوا
وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُطَّهِّرِينَ.
منافقان و کافران (قرآن)،
منافقان و مشرکان (قرآن)،
منافقان و مؤمنان (قرآن) و منافقان و یهود (قرآن).
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۲۵۲، برگرفته از مقاله «همسویی با منافقان».
