وی روز عاشورا راهی میدان نبرد گردید و این گونه رجز می خواند: أَری بِها مُعلَمَةً افْواهُها • وَ النَّفسُ لایَنفَعُها إِشفاقُها تیر نشان دار زنم بر عدو • سود نبخشد به کسی ترس او
با توجه به اینکه رجز مذکور به هلال بن نافع و نافع بن هلال نیز نسبت داده شده است گمان می‌رود که منظور از هلال بن حجاج، همان هلال بن نافع یا نافع بن هلال باشد، که در نام پدرش، اشتباه روی داده است.
[۴]دائرة المعارف الحسینیّه، کرباسی، محمد صادق، ج۶، ص۱۱۱.
[۵]دائرة المعارف الحسینیّه، کرباسی، محمد صادق، ج۶، ص۵۷.
