هدایت با شنوایی (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از ابزارهای
هدایت که در
آیات قرآن به آن اشاره شده، شنوایی است.
قوه شنوایی، ابزارى در خدمت هدايت شدن:
۱. «وما انتَ بِهدِ العُمىِ عَن ضَللَتِهِم ان تُسمِعُ الّا مَن يُؤمِنُ بِايتِنا فَهُم مُسلِمون؛
و نيز نمىتوانى نابينايان را از گمراهيشان هدايت كنى؛ تو تنها مىتوانى سخنت را به گوش كسانى برسانى كه آماده پذيرش
ایمان به آيات ما هستند و در برابر حق تسليمند.»
۲. «اوَ لَم يَهدِ لَهُم كَم اهلَكنا مِن قَبلِهِم مِنَ القُرونِ يَمشونَ فى مَسكِنِهِم انَّ فى ذلِكَ لَأيتٍ افَلا يَسمَعون؛
آيا براى هدايت آنها كافى نيست كه بسيارى از اقوام پيشين را كه طغيان كردند هلاك نموديم؟! در حالى كه اينها در مساكن ويران شده آنان راه مىروند؛ در اين نشانههايى است (از قدرت خداوند و
مجازات دردناك
مجرمان)؛ آيا نمىشنوند؟!»
۳. «والَّذينَ اجتَنَبُوا الطغوتَ ان يَعبُدوها وانابوا الَى اللَّهِ لَهُمُ البُشرى فَبَشّر عِباد • الَّذينَ يَستَمِعونَ القَولَ فَيَتَّبِعونَ احسَنَهُ اولكَ الَّذينَ هَدهُمُ اللَّهُ واولكَ هُم اولوا الالبب؛
و كسانى كه از عبادت
طاغوت دورى كردند و به سوى خداوند بازگشتند، بشارت از آنِ آنهاست؛ پس بندگان مرا
بشارت ده. همان كسانى كه سخنان را مىشنوند و از نيكوترين آنها پيروى مىكنند؛ آنان كسانى هستند كهخدا هدايتشان كرده، و آنها
خردمندان هستند.»
۴. «افَانتَ تُسمِعُ الصُّمَّ او تَهدِى العُمىَ ومَن كانَ فى ضَللٍ مُبين؛
اى پيامبر! آيا تو مىتوانی سخن خود را به گوش كران برسانى، يا كوران و كسانى را كه در
گمراهی آشكارى هستند هدايت كنى؟!»
۵. «واذ صَرَفنا الَيكَ نَفَرًا مِنَ الجِنّ يَستَمِعونَ القُرءانَ فَلَمّا حَضَروهُ قالوا انصِتوا فَلَمّا قُضِىَ ولَّوا الى قَومِهِم مُنذِرين • قالوا يقَومَنا انّا سَمِعنا كِتبًا انزِلَ مِن بَعدِ موسى مُصَدّقًا لِما بَينَ يَدَيهِ يَهدى الَى الحَقّ والى طَريقٍ مُستَقيم؛
(به ياد آور) هنگامى كه گروهى از
جنّ را به سوى تو متوجه ساختيم كه قرآن را بشنوند؛ وقتى حضور يافتند به يكديگر گفتند: خاموش باشيد (و گوش فرا دهيد.) و هنگامى كه پايان گرفت، به سوى قوم خود باز گشتند و آنها را
انذار مىكردند. گفتند: اى قوم ما! به يقين ما كتابى را شنيديم كه بعد از
موسی نازل شده، هماهنگ با نشانههاى كتابهاى پيش از آن، كه به سوى حق و راه راست هدايت مىكند.»
۶. «انّا خَلَقنَا الانسنَ ... فَجَعَلنهُ سَميعًا ... • انّا هَدَينهُ السَّبيلَ امّا شاكِرًا وامّا كَفورا؛
ما انسان را آفريديم، ... بدين جهت او را شنوا قرار داديم. ... ما راه را به او نشان داديم، خواه شاكر باشد و پذيرا گردد يا ناسپاس.»
ابزار هدایت (قرآن).
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۳، ص۵۳، برگرفته از مقاله «ابزار هدایت (شنوایی)».