• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

هاتوا (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: هاتُوا (لغاتقرآن).


هاتُوا (به فتح هاء و ضم تاء) از واژگان قرآن کریم، اسم فعل به معناى بياوريد است.
این لفظ چهار بار در قرآن مجید آمده است.



هاتُوا اسم فعل است به معناى بياوريد است.


به مواردی از هاتُوا که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - هاتُوا (آیه ۱۱۱ سوره بقره)

(تِلْکَ اَمانِیُّهُمْ قُلْ‌ هاتُوا بُرْهانَکُمْ اِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ‌)
«آن‌ها آرزوهای کاذب آن‌ها است بگو دلیل‌تان را بیاورید اگر راستگویید»


۲.۲ - هاتُوا (آیه ۲۴ سوره انبیاء)

(اَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ آلِهَةً قُلْ‌ هاتُوا بُرْهانَکُم...‌)
(آيا آن‌ها معبودانى جز او برگزيدند؟! بگو: دليلتان را بياوريد...)


۲.۳ - هاتُوا (آیه ۶۴ سوره نمل)

(وَ مَنْ یَرْزُقُکُمْ مِنَ السَّماءِ وَ الْاَرْضِ اَ اِلهٌ مَعَ اللَّهِ قُلْ‌ هاتُوا بُرْهانَکُم...)
(و كسى كه شما را از آسمان و زمين روزى مى‌دهد؛ آيا معبودی با خدا است؟! بگو: «اگر راست مى‌گوييد...)


۲.۴ - هاتُوا (آیه ۷۴ سوره قصص)

(وَ نَزَعْنا مِنْ کُلِّ اُمَّةٍ شَهیداً فَقُلْنا‌ هاتُوا بُرْهانَکُم...)
(و در آن روز از هر امّتى گواهى برمى‌گزينيم و به مشرکان مى‌گوييم: «دليل خود را بياوريد!»...)



این لفظ چهار بار در قرآن مجيد آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۳۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۸۴۷.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۲، ص۲۲۹.    
۴. بقره/سوره۲، آیه۱۱۱.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۳۸۹.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۲۵۸.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۳۱۵.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۳۵۶.    
۹. انبیاء/سوره۲۱، آیه۲۴.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۲۳.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۳۸۵.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۲۷۳.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۱۱۲.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۷۱.    
۱۵. نمل/سوره۲۷، آیه۶۴.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۸۳.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۵۵۱.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۸۵.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۳۲.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۵۹.    
۲۱. قصص/سوره۲۸، آیه۷۵.    
۲۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۹۴.    
۲۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۱۰۴.    
۲۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۷۲.    
۲۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۲۲۹.    
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۴۱۲.    
۲۷. بقره/سوره۲، آیه۱۱۱.    
۲۸. انبیا/سوره۲۱، آیه۲۴.    
۲۹. نمل/سوره۲۷، آیه۶۴.    
۳۰. قصص/سوره۲۸، آیه۷۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن،برگرفته از مقاله «هاتوا»، ج۷، ص۱۳۶.    






جعبه ابزار