نَعیم (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نَعیم: (لَهُمْ جَنَّاتُ النَّعِيمِ) «نَعیم» كه از مادّه «
نعمت» است، معناى گستردهاى دارد كه همه انواع نعمتهاى مادى و معنوى را شامل مىشود، حتى نعمتهايى كه براى ما محبوسان زندان تن در اين دنيا قابل درک نيست. «
راغب» در «
مفردات» مىگويد:
«نَعیم» به معناى «نعمت بسيار» است (النَّعِيْمُ النِّعْمَةُ الْكَثِيْرَةُ).
«نَعِيم» در
سوره «انفطار» به معناى
بهشت جاودانى است و اين كه به صورت «نكره» ذكر شده، براى بيان اهميت، گستردگى و عظمت اين نعمت است كه هيچ كس جز خدا وسعت و عظمت آن را به درستى نمىداند، و انتخاب
«نَعيم» كه
صفت مشبّهه است در اينجا تأكيدى است بر بقاء و استمرار اين نعمت؛ زيرا اين مفهوم معمولًا در صفت مشبّهه نهفته شده است.
ترجمه و تفسیر آیات مرتبط با
نَعیم:
(إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتُ النَّعِيمِ) (ولى كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادهاند، باغهاى پرنعمت بهشت از آن آنهاست.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: در اين آيه بعد از انذار آن خريدار، و تهديدش به عذاب خوار كننده، و سپس عذاب اليم، رجوع شده است به بشارت محسنين، و خوشدل ساختن آنان به بهشت نعيم جاودان، كه خود او وعده داده، و وعدهاش حق است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(وَ إِذَا رَأَيْتَ ثَمَّ رَأَيْتَ نَعِيمًا وَ مُلْكًا كَبِيرًا) (و هنگامى كه آن جا را ببينى نعمت و ملک عظيمى را مىبينى!)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان میفرماید: معناى رأيت اول، اين است كه اگر چشم خود را بدانجا يعنى به بهشت بيفكنى، در آنجا نعيمى مىبينى كه با زبان قابل وصف نيست، و ملک كبيرى مىبينى كه با هيچ مقياسى نمىتوان تقديرش كرد.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
(إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ) (به يقين در آن روز
نیکان در بهشت پر نعمتند. )
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان میفرماید: اگر كلمه نعيم و
جحیم را نكره آورده- بطورى كه گفته شده
- براى اين بوده كه بفهماند عظمت آن نعمت و هول و هراس آن
دوزخ چيزى نيست كه بتوان به آن پى برد.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «نَعیم»، ص۵۹۱.