نویسندگان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نوشتن به معناى ضميمه كردن بعضى از حروف بر بعضى ديگر در خط،
کتابت كردن،
اندیشه و مطلبى را به وسيله
مداد يا
قلم بر روى
کاغذ آوردن
است. «كتاب» به معناى نوشتن است و آن دفترى است كه مطالبى در آن ضبط گردد.
در این مقاله آیاتمرتبط با نویسندگان معرفی می‌شوند.
نويسندگان، داراى ارزش و جايگاه ويژه نزد
خداوند:
ن وَ الْقَلَمِ وَ ما يَسْطُرُونَ.
در احتمالى كلمه «ما» در «ما يسطرون» مصدريه است به معناى كتابت و
نویسندگی است.
و
سوگند به هر چيزى، نشانگر عظمت و ارزشمندى آن در
نگاه ياد كننده سوگند است، به ويژه كه در اين‌جا، سوگند ياد كننده خدا است.
تراوشات
قلم نويسندگان و تأثير آن در انتقال اطلاعات به ديگران، وابسته به خداوند:
الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ.
نويسندگى، هنر مطلوب و مورد ترغيب، از آغاز
ظهور اسلام:
الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ.
نزول اين آيات در نخستين ساعات
بعثت، گوياى برداشت ياد شده است.
رعايت
عدالت در نوشتن اسناد
دیون از سوى نويسندگان:
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا تَدايَنْتُمْ بِدَيْنٍ إِلى أَجَلٍ مُسَمًّى فَاكْتُبُوهُ وَ لْيَكْتُبْ بَيْنَكُمْ كاتِبٌ بِالْعَدْلِ وَ لا يَأْبَ كاتِبٌ أَنْ يَكْتُبَ كَما عَلَّمَهُ اللَّهُ فَلْيَكْتُبْ وَ لْيُمْلِلِ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ وَ لْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَ لا يَبْخَسْ مِنْهُ شَيْئاً فَإِنْ كانَ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ سَفِيهاً أَوْ ضَعِيفاً أَوْ لا يَسْتَطِيعُ أَنْ يُمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُ بِالْعَدْلِ وَ اسْتَشْهِدُوا شَهِيدَيْنِ مِنْ رِجالِكُمْ فَإِنْ لَمْ يَكُونا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌ وَ امْرَأَتانِ مِمَّنْ تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَداءِ أَنْ تَضِلَّ إِحْداهُما فَتُذَكِّرَ إِحْداهُمَا الْأُخْرى وَ لا يَأْبَ الشُّهَداءُ إِذا ما دُعُوا وَ لا تَسْئَمُوا أَنْ تَكْتُبُوهُ صَغِيراً أَوْ كَبِيراً إِلى أَجَلِهِ ذلِكُمْ أَقْسَطُ عِنْدَ اللَّهِ وَ أَقْوَمُ لِلشَّهادَةِ وَ أَدْنى أَلَّا تَرْتابُوا إِلَّا أَنْ تَكُونَ تِجارَةً حاضِرَةً تُدِيرُونَها بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ أَلَّا تَكْتُبُوها وَ أَشْهِدُوا إِذا تَبايَعْتُمْ وَ لا يُضَارَّ كاتِبٌ وَ لا شَهِيدٌ وَ إِنْ تَفْعَلُوا فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِكُمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ يُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ عَلِيمٌ.
گرفتارى نويسندگان تحريفگر
کتاب آسمانی تورات به
عذاب الهی:
۱. فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هذا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ لِيَشْتَرُوا بِهِ ثَمَناً قَلِيلًا فَوَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَ وَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا يَكْسِبُونَ.
۲. بَلى مَنْ كَسَبَ سَيِّئَةً وَ أَحاطَتْ بِهِ خَطِيئَتُهُ فَأُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ.
نويسندگان
نامه اعمال از
ملائکه، با
کرامت الهی:
۱. وَ إِنَّ عَلَيْكُمْ لَحافِظِينَ.
۲. كِراماً كاتِبِينَ.
۳. يَعْلَمُونَ ما تَفْعَلُونَ.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۵۷۴، برگرفته از مقاله «نویسندگان».
