• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نَوْء (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





نَوْء (به فتح نون و سکون واو)، از واژگان قرآن کریم به معنای برخاستن به مشقّت است. اين لفظ فقط يک بار در قرآن مجید آمده است.



نَوْء به معنای برخاستن به مشقّت است. «نَاءَ الرّجلُ: نهض بجهدٍ و مشقَّة». وقتی با «با» متعدى شود به معنى برداشتن به سختى است.


(وَ آتَيْناهُ مِنَ الْكُنُوزِ ما إِنَّ مَفاتِحَهُ‌ لَتَنُوأُ بِالْعُصْبَةِ أُولِي الْقُوَّةِ) يعنى: «به قارون از اموال گنجينه آن‌قدر داديم كه حمل آن به گروه مردان توانا سنگينى می‌كرد.» این لفظ در «فتح» درباره آن توضيح داده شد.


اين لفظ فقط يک بار در قرآن مجيد آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۱۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۸۳۰.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ص۴۰۴.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۵، ص۵۰۷.    
۵. قصص/سوره۲۸، آیه۷۶.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۷۵.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۱۱۰.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۴۱۶.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمدبیستونی، ج۱۸، ص۲۳۴.    
۱۰. قصص/سوره۲۸، آیه۷۶.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «نوء»، ج۷، ص۱۱۸.    






جعبه ابزار