نماز چهارده معصوم
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نماز چهارده معصوم، شامل
نمازهای حضرت رسول (صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله) و
ائمه معصومین (علیهم‌السّلام) می‌باشد.
نماز حضرت دو
رکعت است. در هر رکعت بعد از
حمد پانزده مرتبه
سوره قدر، و در هر یک از
رکوع و بعد از سر برداشتن از آن و در
سجود و بعد از سر برداشتن از آن و در سجده دوم و بعد از سر برداشتن از آن پانزده مرتبه سوره قدر را بخواند، بعد از آن رکعت دوم را مثل رکعت اولی انجام دهد.
اگر چنین کند منصرف شود، در حالی‌که مابین او و
خداوند گناهی نماند، مگر این که بخشیده شود و هر‌چه را که طلب کرده به او بدهند.
و
مستحب است بعد از آن
دعا بخواند که در
مفاتیح ذکر شده است.
و آن چهار رکعت است به دو
تشهد و دو سلام. در هر رکعت بعد از حمد پنجاه مرتبه
سوره توحید خوانده می‌شود.
از
حضرت صادق (علیه‌السّلام) روایت کرده‌اند که فرمود: «کسی که این
نماز را به جا آورد از گناهان بیرون آید مانند روزی که از
مادر متولد شده باشد و حاجتهای او برآورده شود».
نماز حضرت دو رکعت است، در رکعت اول بعد از حمد صد مرتبه سوره قدر و در رکعت دوم بعد از حمد صد مرتبه سوره توحید می‌خواند و بعد از فارغ شدن از
نماز تسبیحات حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) را انجام می‌دهد.
و وارد شده که این افضل
نمازهای مستحبی است و در اول شب
ذی الحجه مؤکد است.
نماز دیگر: چهار رکعت
نماز کند به دو سلام بخواند در رکعت اول بعد از حمد «توحید» پنجاه مرتبه و در رکعت دوم بعد از حمد «
والعادیات» پنجاه مرتبه و در رکعت سوم بعد از حمد «
اذا زلزلت» پنجاه مرتبه و در رکعت چهارم بعد از حمد «
اذا جاء نصرالله» پنجاه مرتبه.
نماز امام حسن (علیه‌السّلام) در
روز جمعه و آن چهار رکعت است مثل
نماز امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام)نماز دیگر: در روز جمعه و آن نیز چهار رکعت است در هر رکعت حمد یک مرتبه و توحید بیست و پنج مرتبه.
نماز حضرت
امام حسین (علیه‌السّلام) چهار رکعت است، در هر رکعت سوره فاتحه پنجاه مرتبه و سوره توحید پنجاه مرتبه، و در رکوع فاتحه و توحید هر یک ده مرتبه، و چون از رکوع سر بردارد هر یک را ده مرتبه، و هم چنین دو
سجده اولی و در بین دو سجده و در سجده دوم هر یک ده مرتبه، و چون از چهار رکعت فارغ شدی و سلام گفتی این
دعا بخوان: «اللّهمّ انت الّذی استجبت لآدم و حوّاء...» تا آخر دعا که فی الجمله طولانی است.
نماز امام سجاد (علیه‌السّلام) چهار رکعت است، در هر رکعت حمد یک مرتبه و توحید صد مرتبه.
نماز دیگر: که بنا به روایت
قطب راوندی دو رکعت است، در هر رکعت بعد از حمد صد مرتبه
آیة‌الکرسی خوانده می‌شود.
نماز حضرت باقر (علیه‌السّلام) دو رکعت است در هر رکعت حمد یک مرتبه و «سبحان الله و الحمد للّه و لا اله الّا الله و الله اکبر» صد مرتبه.
نماز حضرت صادق (علیه‌السّلام) دو رکعت است در هر رکعت حمد یک مرتبه و
آیه «شهد اللهُ...» صد مرتبه.
نماز دیگر: چهار رکعت است، در هر رکعت بعد از حمد صد مرتبه
تسبیحات اربعه خوانده می‌شود.
نماز حضرت کاظم (علیه‌السّلام) دو رکعت است، در هر رکعت حمد یک مرتبه و توحید دوازده مرتبه. دعای آن حضرت در
مفاتیح الجنان ذکر شده است.
نماز حضرت
امام رضا (علیه‌السّلام) شش رکعت است، در هر رکعت حمد یک مرتبه و بعد از حمد «هل اتی علی الانسان...» ده مرتبه. دعای آن حضرت در مفاتیح الجنان ذکر شده است.
نماز حضرت جواد (علیه‌السّلام) دو رکعت است، و در هر رکعت حمد یک مرتبه و توحید هفتاد مرتبه. دعای آن حضرت در مفاتیح الجنان ذکر شده است.
نماز حضرت‌هادی (علیه‌السّلام) دو رکعت است، در رکعت اول سوره حمد و
یس و در رکعت دوم سوره حمد و
الرحمن.
نماز دیگر: دو رکعت است در هر رکعت بعد از حمد، هفتاد مرتبه سوره توحید.
نماز امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) چهار رکعت است، در دو رکعت اول بعد از حمد پانزده مرتبه
سوره زلزلت، و در دو رکعت آخری بعد از حمد پانزده مرتبه سوره توحید.
نماز امام زمان (علیه‌السّلام) دو رکعت است، در هر رکعت حمد را یک مرتبه بخواند و «ایّاک نعبد و ایّاک نستعین» را صد مرتبه مکرر کند، بعد از آن حمد را تمام کند و سوره توحید را یک مرتبه بخواند. سپس
دعای فرج را بخواند «اللّهمّ عظم البلاء و برحَ الخفاء...».
امام خمینی با استناد به روایاتی یادآور شده که امامان معصوم در هنگام
نماز احوالات خاص داشتند؛ چنان‌که از بعضی از زن‌های
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نقل شده، چون وقت
نماز می‌شد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) گویی ما را نمی‌شناخت و ما او را نمی‌شناختیم.
همچنین از حضرت امیر علیه‌السلام روایت شده که چون وقت
نماز می‌شد، به خود می‌پیچید و متزلزل می‌شد و وقتی سؤال می‌شد این چه حالی است می‌گفت، آمد وقت امانتی که حق‌تعالی عرضه داشت آن را بر آسمان‌ها و زمین‌ها و آنها قبول نکردند. همچنین نقل است که حضرت
امام حسین وقتی وضو می‌گرفت، رنگش تغییر می‌کرد و مفاصلش می‌لرزید.
امام خمینی با استناد به روایتی یادآور شده است که
امام سجاد (علیه‌السلام) از ترس خدا می‌گریست و در حال
نماز رنگش زرد می‌شد.
آن حضرت شیفته عبادت بود و در حال
نماز غرق عبادت می‌شد. به اعتقاد
امام خمینی،
امام سجاد (علیه‌السلام) اهل ذکر و سجده‌های طولانی بود، به‌گونه‌ای که به سید الساجدین مشهور شده بود.
امام با استناد به حدیثی یادآور شده است
امام باقر (علیه‌السلام) از دیدن حالت پدر به گریه افتاد؛ زیرا رنگ
امام سجاد (علیه‌السلام) از بی‌خوابی زرد و چشمان ایشان از زیادی گریه مجروح و پیشانی و بینی حضرت از زیادی سجده شکاف برداشته و ساق پاهای ایشان ورم کرده بود و بااین‌حال عبادت‌های خود را در برابر عبادت جدّ خود امیرالمؤمنین ناچیز می‌شمرد و می‌فرمود چه کسی طاقت دارد همانند
علی (علیه‌السلام) عبادت کند.
ایشان یادآور شده است که گریه و زاری و مناجات و عجز و ناله‌های
امام سجاد دل را به درد می‌آورد و گریه‌های آن حضرت در درگاه خداوند برای تعلیم دیگران نبود
بلکه آن نیایش‌ها و گریه‌ها نشان‌دهنده حالت خشوع و خشیت از خداوند بود.
•
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «نماز چهارده معصوم»، تاریخ بازیابی۹۵/۹/۲۲. • دانشنامه
امام خمینی، تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار
امام خمینی، ۱۴۰۰ شمسی.
