نقش تاریخ در تفسیر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از آن جا که برخی آیه
های قرآن در ارتباط با حوادث گذشته، به ویژه درباره تحولات عصر
نزول است، ضرورت آگاهی از
تاریخ برای فهم آیه
های یاد شده انکار نشدنی است و به همین جهت، همان روزهای نخستین نزول آیه‌ها،
سبب نزول (شرایط تاریخی آیه
های نازل شده) نیز در کنار آن دهان به دهان نقل می‌شد.
از آن جا که برخی آیه
های قرآن در ارتباط با حوادث گذشته، به ویژه درباره تحولات عصر
نزول است، ضرورت آگاهی از
تاریخ برای فهم آیه
های یاد شده انکار نشدنی است و به همین جهت، همان روزهای نخستین نزول آیه‌ها،
سبب نزول نیز در کنار آن دهان به دهان نقل می‌شد. سبب نزول چیزی جز شرایط تاریخی آیه
های نازل شده نیست. از یاران
رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) گروهی به آن آگاهی داشته‌اند که برترین ایشان
حضرت علی (علیه‌السّلام) است
؛
و دیگران هر چه دارند، از دریای بی کران
دانش وی بهره برده‌اند. گروهی نیز برای آگاهی یافتن از آیه
های مربوط به امتهای گذشته، به
اهل کتاب مراجعه می‌کردند و تفصیل مطالب مطرح شده در قرآن را از آنان فرا می‌گرفتند، که این مراجعه را می‌توان یکی از عوامل نفوذ
اسرائیلیات در
تفسیر قرآن نیز دانست.http://lib.eshia.ir/۱۶۰۴۶/۱/۴۵/سلوني
استفاده از منابع تاریخی برای فهم و تفسیر آیه‌ها، باید به اندازه‌ای باشد که مشکلات فهم را بر طرف کرده و مراد واقعی آیه را به ما بفهماند. زیرا پرداختن به جزییات و نکته
های فرعی،
مفسر را از کار اصلی خود، که تفسیر آیه هاست، باز داشته و به قصه پردازی می‌کشاند.
آیات ناظر به تاریخ را می‌توان در چند دسته قرار دارد:
۱. آیه‌هایی که ناظر به
نسخ یا امضای
احکام شرایع پیش از
اسلام است.
۲. آیه
های که درباره
سرنوشت پیامبران، امتها، اقوام و شخصیتهای تاریخی گذشته است.
۳. آیه‌هایی که سنت
های غلط جامعه جاهلی را نفی کرده یا سنتهای صحیح و یا
تحریف شده را احیا یا تصحیح نموده است.
۴. آیه‌هایی که درباره ظهور اسلام و دگرگونی
های ناشی از آن در طی سالهای نزول قرآن است.
برای تفسیر آیه
های یاد شده، نیازمند منابع تاریخی مختلفی هستیم، از قبیل: تاریخ
پیامبران و امتهای آنان، تاریخ کتاب
های آسمانی، تاریخ جامعه جاهلی پیش از اسلام و پس از آن،
سیره و شخصیت
پیامبر و موافقان و مخالفان آن حضرت، تاریخ برخوردهای فرهنگی و نظامی میان پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و دشمنان اسلام، که می‌توان آنها را در سه بخش زیر خلاصه کرد:
الف.
پیامبران گذشته و امم پیشین؛
ب. جامعه جاهلی قبل از اسلام؛
ج. پیامبر اسلام و جامعه اسلامی.
در بسیاری از سوره
های قرآن، مطالب متنوعی از قبیل:
دعوت،
مبارزه،
رهبری، زمامداری،
قضاوت، صنعت،
عبادت،
معجزه و... درباره
پیامبران گدشته. امم پیشین آمده است؛ گرچه شیوه قرآن در طرح
داستان
های پیامبران و غیر آنان، همانند
داستان سرایان ـ که به جزییات می‌پردازند هدفی جز گزارش ندارند ـ نیست، بلکه بیان
داستان‌ها هدفمند و در جهت
هدایت مردم و رساندن آنان به مقام
قرب الهی است و به همین جهت، تنها جنبه
های آموزنده و هدایت گر آن در آیه‌ها مطرح و از بیان نکته‌هایی که نقش هدایتی چندانی ندارند، پرهیز شده است. (بر این اساس، قصه
های قرآن دارای حلقه
های مفقوده است و کسی که بخواهد بدان دست یابد، باید به منابع تاریخی مراجعه کند؛ اما این بدان معنا نیست که گفته
های مورخان را بی کم و کاست بپذیرد، بلکه باید شرایطی برای آن در نظر گرفت که بیان کردیم.)
ولی در هر صورت، اگر به منابع موثق تاریخی دسترسی داشته باشیم، زمینه فهم بهتر و بیشتری از آیه‌ها برای ما فراهم می‌شود. این مطلب حتی در مورد آیه‌هایی که مفاد آنها روشن بوده و ابهامی در مدلول آنها نیست نیز مطرح است؛ زیرا فهم بایسته و کامل آنها زمانی شکل می‌گیرد که در آن زمینه نکته
های بیشتری برای ما معلوم باشد.
علاوه بر پیامبرانی که نام و
داستان زندگی شان در قرآن آمده است، افراد برجسته دیگری نیز در قرآن یاد شده‌اند، چه خوبان با ایمان و چه بدان سرکش، مانند:
لقمان،
ذوالقرنین،
اصحاب کهف،
مؤمن آل فرعون،
همسر فرعون،
ملکه سبا،
بخت النصر ـ که به وصف از او یاد شده ـ
فرعون معاصر
حضرت موسی (علیه‌السّلام)، همسر
عزیز مصر و
اصحاب فیل.
داستان‌هایی که درباره این گونه افراد در قرآن آمده، به دلیل آن که تنها بخش کوچکی از آن بیان شده است، دارای ابهام
های زیادی است و چه بسا با توجه به منابع تاریخی و بهره گیری از آنها، معنای آیه و برداشت ما از آن تغییر کند. هر چند تکیه اصلی بر نقل تاریخی نیست، ولی همین مظنونات تاریخی سبب می‌شود تا در بیان احتمال
های مختلفی که درباره آیه مطرح است، با توجه به نقلهای تاریخی، در این زمینه اندیشیده شود که تعابیر به کار رفته در آیات با کدام یک از معانی احتمالی سازگارتر است، و در صورت اعتبار آن نقل تاریخی، معنای احتمالی سازگار با آن برگزیده شود
بخشی از آیه
های قرآن در ارتباط با شرایطی است که در جامعه جاهلی پیش از اسلام و آغاز ظهور پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) وجود داشت. بی فرهنگی و وحشی گری، سنتها و عادت‌ها، برخی فضایل تحریف شده و دیگر مسایلی که مربوط به آن دوران بوده و در آیه‌ها آمده، نیازمند بررسی و تحلیل تاریخی است و بدون آن، فهم ما از قرآن ناقص خواهد بود. به عنوان مثال، در تفسیر آیه «انما النسیء زیادة فی الکفر؛
جز این نیست که جا به جا کردن
حرام فزونی در
کفر است»، آگاهی از شیوه برخورد
عرب جاهلی با ماه
های سال (قمری) ضرورت دارد و تفسیر آیه «لیس البر بان تاتوا البیوت من ظهورها؛
و نیکی آن نیست که از خانه‌ها در آیید»، آشنایی با آداب زندگی و معاشرت مردمان
جاهلیت نقش مهمی ایفا می‌کند.
این بخش از تاریخ را می‌توان به دو بخش فرعی دوران پیش از
هجرت و دوران پس از هجرت تقسیم کرد. آیه‌هایی که درباره برخورد با
مشرکان و
مقاومت مسلمانان و سیر
دعوت پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است، مانند دعوت پنهان و درون خانوادگی، دعوت آشکارا،
صبر و بردباری و پرهیز از درگیری نظامی، آیه
های تقیه،
ابتلاء و
امتحان و مشخص شدن
مؤمن واقعی از
منافق، وقایعی که منجر به هجرت پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و مسلمانان از
مکه شد، بیان گر دوران پیش از هجرت است و نقلهای تاریخی ناظر به این وقایع، در فهم این آیات مؤثر است. دوران بعد از هجرت، در برگیرنده آیه
های بیان گر برخورد نظامی با مشرکان مکه، آیه
های ناظر به
مهاجرت و
انصار و پایان رو در رویی دو قبیله
اوس و
خزرج و نیز
یهودیان اطراف
مدینه و سرانجام آنها، منافقان و مشکل آفرینی آنان در راه پیشرفت اسلام است. نمونه این گونه آیات،
آیه افک است که ناظر به تهمت زدن برخی از منافقان به یکی از همسران پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است و بدون بهره گیری از تاریخ، ابعاد آن مبهم و فهم آن مشکل خواهد بود
(در کتاب
حدیث الافک، روایات تاریخی مربوط به آیات افک مورد نقادی جدی قرار گرفته و اکاذیب چندی بر ملا شده است.) .
نقش عقل در تفسیر؛
نقش دانش رجال در تفسیر و علوم قرآنی (کتاب)
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «نقش تاریخ در تفسیر»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۴/۱۲/۰۹.
