نزغ (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نَزْغ (به فتح نون) از
واژگان قرآن کریم به معنای دخول در امری برای افساد است.
نَزْغ : راغب میگوید: آن دخول در امری است برای افساد
در
مصباح آن را افساد گفته است به
وسوسه شیطان از آن نَزْغه گویند که آن افساد به خصوصی است.
در
نهج البلاغه نامه ۴۴ به
زیاد بن ابیه می‌نویسد: «
«وَ نَزْغَةٌ مِنْ نَزَغَاتِ الشَّیْطَانِ»». یعنی قول
ابی سفیان درباره تو وسوسه‌ای بود از وسوسه‌های شیطان.
(وَ قُلْ لِعِبادِی یَقُولُوا الَّتِی هِیَ اَحْسَنُ اِنَّ الشَّیْطانَ یَنْزَغُ بَیْنَهُمْ اِنَّ الشَّیْطانَ کانَ لِلْاِنْسانِ عَدُوًّا مُبِیناً) «ببندگان من بگو آن را گویند که
حق است
شیطان میان آنها افساد می‌کند، شیطان به انسان دشمن آشکاری است».
(وَ اِمَّا یَنْزَغَنَّکَ مِنَ الشَّیْطانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ) «و اگر از شیطان وسوسه‌ای بر تو وارد شود به خدا پناه بر».
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «نزغ»، ج۷، ص۴۳.
