میقات (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
میقات (به کسر میم و فتح قاف) به معنای وعده وقت دار و نیز مکان معین شده برای عملی است.
میقات به معنای وعده وقت دار و نیز مکانی که معین شده برای عملی مثل
مواقیت حج که مکانهائی است برای
احرام بستن چنانکه
طبرسی فرموده است.
عبارت
راغب در بیان معنی اخیر گنگ است.
(وَ واعَدْنا مُوسی ثَلاثینَ لَیْلَةً وَ اَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ میقاتُ رَبِّهِ اَرْبَعینَ لَیْلَةً) «به
موسی سی
شب را وعده کردیم و آن را با ده شب از اتمام نمودیم پس وعده وقت دار خدا چهل شب گردید.» میقات در آیه به معنای وعده معین است چنانکه در صدر آیه فرموده
(وَ واعَدْنا مُوسی ثَلاثِینَ لَیْلَةً.)ایضا در آیه
(وَ اخْتارَ مُوسی قَوْمَهُ سَبْعِینَ رَجُلًا لِمِیقاتِنا) (موسی از قوم خود، هفتاد تن از مردان را برای میعادگاه ما برگزید.)
و نیز در آیه
(فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِیقاتِ یَوْمٍ مَعْلُومٍ) (سرانجام ساحران برای وعده‌گاه روز معیّنی جمع‌آوری شدند.)
در آیه
(اِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ کانَ مِیقاتاً) «روز فصل وقت رسیدن به حساب است. یا وقت از هم پاشیدگی این عالم است.» ظاهرا به معنای وقت است.
(یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْاَهِلَّةِ قُلْ هِیَ مَواقِیتُ لِلنَّاسِ وَ الْحَجِ) «از تو از هلال‌ها پرسند بگو آنها (برای روشن شدن) وقتها است برای مردم و
حج.»
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «میقات»، ج۷، ص۲۳۲.
