مُکَرَّمَة (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُکَرَّمَة:(في صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ) «مُکَرَّمَة» اسم مفعول از
باب تفعیل به معنى «بزرگ و گرامى داشته شده و باارزش» است.
فى صحف مكرّمة، يعنى «اين
قرآن در
الواح پرارزشى ثبت است» و تنها دست‌پاكان به دامن قرآن مى‌رسد و
دست نااهلان به سوى آن دراز نمى‌شود و قادر بر
تحریف آن نيستند و پاک‌تر از آن است كه دست ناپاكان آن را آلوده كند و نيز
پاک است از هرگونه
تناقض و
تضاد و
شک و
شبهه.
به موردی از کاربرد «مُکَرَّمَة» در
قرآن، اشاره می‌شود:
(في صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ) «در
الواح پرارزشى.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند:
(في صُحُفٍ مُكَرَّمَةٍ مَرْفوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ) در
مجمع البیان گفته: كلمه صحف جمع صحيفه است، و
عرب هر چيزى را كه در آن مطلبى نوشته شده باشد صحيفه مى‌نامد، هم چنان كه كتابش هم مى‌خواند، حال چه اين‌كه ورقه و كاغذى باشد و يا چيز ديگرى.
و جمله فى صحف
خبرى است بعد از
خبر براى كلمه ان، و ظاهر آن اين است كه: قرآن به دست ملائكه در صحفى متعدد نوشته شده بوده.
و اين ظاهر، سخن آن مفسر را كه گفته: مراد از صحف
لوح محفوظ است ضعيف مى‌سازد، چون در كلام خداى تعالى در هيچ موردى از لوح محفوظ به
صیغه جمع از قبيل صحف و كتب و
الواح تعبير نشده.
نظير اين قول در بى‌اعتبارى سخن آن مفسر ديگر است كه گفته: مراد از صحف، كتب انبياى گذشته است.
چون اين معنا با تعبير
(بِأَيْدي سَفَرَةٍ ...) نمى‌سازد، زيرا ظاهر اين تعبير اين است كه صفت صحف باشد.
مكرمة يعنى معظم.
• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مکرمّة»، ج۴، ص ۶۳.
